Mazinin Numarası

9. Bölüm - Kalp Bağı

Sabah'ın erken saatlerinde annemler uyanmadan evden çıktığımda Ahu da işi olduğunu söyleyerek benimle birlikte çıkmıştı. Bankada işlerim olduğu için yoldan geçen bir minibüse binmiştik. 

Dolu olan minibüsün içinde nefes almak bile güçken Ahu kıkırdadı. Kafamı ona çevirerek elimi yüzüme yelpaze yaparcasına salladım. ''Neye gülüyorsun?'' Gülmeye devam etti. ''Arkandaki adam gözlerini alamadı senden.'' 

Gözlerimi devirerek yeniden minibüse tutundum. ''Aklın fikrin oralarda zaten.'' Omzuma vurdu. ''Salak mısın kızım sen? Taş gibi hatunsun, hâlâ naz yapıyorsun.'' Tekrardan göz devirerek Ahu'ya döndüm. ''Ne nazı ya? Saçma sapan konuşma Allah aşkına.''

 ''Ya kızım, fizik desen var, saçlar desen alev kırmızısı, gözler desen denizden farkı yok. Ee, naz olmuyor da ne oluyor bu?'' Derin bir soluk verdim. ''Fizik var mı? Körsün bence sen Ahu. Evet, göbeğim yok fakat aldığım kilolar basenlerime gidiyor. Şu para durumunu toparladıktan sonra bir spor salonuna yazılmam gerekiyor.'' 

Şen bir kahkaha attı. İnsanların bakışları bize dönerken, ''ne güzel işte. Göbeğin olacağına basenin olsun.'' Dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi irileştirdim. ''İyice sapıttın ama sen. Ne yaptın kahvenin içine hap falan mı kattın? Sabah sabah, tövbe estağfurullah.'' 

Ofladı. ''Senden bir halt olmaz, ben olmasam ne yaparsın bilmiyorum.'' Dedikten sonra minibüs kasisin üzerinden geçerken Ahu beni ittirdi. Dengemi kaybedip arkaya doğru düştüğümde Ahu'nun istediği olmuş ve adamın üzerine düşmüştüm. 

Şaşkınlıkla ne olduğunu anlamazken adam bir elini belime yerleştirmiş bana gülümsüyordu. ''Çok, çok pardon.'' Kalkmak için çabaladığımda belimi saran eller buna müsaade etmemişti. ''Beyefendi, beni bırakırsanız kalkacağım.'' 

''Düşen sensin.'' Diyen utanmaz herif gülüyordu. Ahu öne atılıp beni çekiştirdiğinde arada sıkışmıştım. ''Arkadaşımın kısmetini yapayım derken bu kadarından da bahsetmemiştim be. Kız kucağına düştü diye maşallah sende hiç boş durma. Çekil be şuradan.'' 

Adam hâlâ bana bakarken imdat diye bağırmama az kalmıştı. ''Ya yeter! Sapık mısınız nesiniz be? Bırakın beni!'' İnsanlar sesimin yükselişi ile bize dönerken birkaç erkek öne doğru çıkmış adama dik dik bakıyordu. Adamın belimdeki elleri gevşerken Ahu adamın suratına tükürdü. 

''Püü yazıklar olsun be!'' Sonra minibüstekilere döndü. ''Bakın teyzelerim amcalarım! Kızınızı bacınızı benim gibi arkadaşlardan uzak tutun! Yoksa valla düşerler birilerinin kucağına sonra uğraş dur.'' 

Şaşkınlıkla Ahu'ya bakarak daha fazla rezil olmamak için minibüsü kullanan şoföre dönüp müsait bir yerde durmasını söyledikten sonra minibüsten indik. ''Sana inanamıyorum Ahu!'' Ayaklarımı yere vurarak ona döndüğümde omuz silkti. ''Benim suçum yok, adam çok sapık çıktı.'' 

''Sen deli misin?!'' Sesim yükselirken Ahu tekrar omuz silkti. ''Ya ne taktın bu kadar be, attığım gibi geri almadım mı ama? Sen ona bak.'' Gözlerimi devirerek homurdandım. ''Sen cidden manyaksın. Yürü, ilk önce bankaya gideceğiz.''

.................

''İstediğiniz krediyi vermemiz imkânsız Hare Hanım. Bankamıza ödemekte olduğunuz 50 bin lira borcunuz var ve bunu ödemeden yeni kredi veremeyiz.'' 

Ahu sıkıntıyla siyah kısa saçlarını geriye atıp, ''kefille olmuyor mu eskiden olduğu gibi?'' dediğinde adam kafasını iki yana salladı. Derin bir soluk verdiğimde kafamı kaldırdım. Gördüğüm kişiyle duraksadım.