ℒℴ𝓋ℯ ℳℯ ℋ𝒶𝓇𝒹ℯ𝓇! [Completed]

Chapter 2

[Unicode]

"မင်း နဲ့ အဲ့ဒီ စကပ်​အနက်က  သိပ်လိုက်တယ်.."

ဆယ်စက္ကန့်​လောက် အသိစိတ်​တွေဟာ ​ထွေပြားပြီး အာရုံ​ကြော​တွေ အလုပ်မလုပ်​တော့သလို။

​ရှေ့ဆက်ဖို့ လှမ်း​နေသည့် ​ခြေလမ်းတွေကို ခြိမ်း​ခြောက်လာသူဟာ ကိုယ့် ဆီ တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာ​​နေသည့်  ကိုယ့်ရဲ့အသစ်စက်စက် C.E.O nim!!
ကိုယ့် ​ခြေဖဝါးအစုံဟာလည်း မဟူရာ တံခါး၌ ချက်ချင်းပင် ​ပြေးကပ်​နေရာ ယူထားလျက်။

"အလုပ်ကြိုးစားရမယ်​နော် ဒယ်​ရေး!
ကိုယ် ​မျှော်လင့်​နေမယ်...."

ရင်းနှီးသ​ယောင် ထိုလူ ​ခေါ်ဆို လိုက်သည့်
ကိုယ့်ရဲ့ နာမ်စား။ ကိုယ် ထပ်ပြီး ​ကြောင်​တောင်​တောင်နှင့်ရပ်​နေသည်မှာ အသက်ပင်ရှိရဲ့လား မသိ​​တော့....

"​ကောင်း​ကောင်းပြန်!"

ထိုလူဟာ သူ့နှုတ်ခမ်း လုံးလုံးကို လက်သည်းခွံ​လေး​တွေ ဝိုင်းစက်ညီညာ​နေသည့် လက်​ချောင်း​အချို့နှင့် ထိ​တွေ့ပြီး​နောက်
ထို နှုတ်ခမ်းပေါ် ထိကပ်ထားသည့်
လက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ် နှစ်​ချောင်းဟာ ကျွန်မ ပါး​ပြင်ပေါ်  အ​ခြေချလို့လာ၏။

ဒါဘယ်လို အ​ခြေအ​နေလဲ!!!ရုတ်တရပ်ဆန်
သည့် အမူအရာ​အထိအ​တွေ့ကြောင့် လူဟာ အာ​ခေါင်​ခြောက်လာရသည်။
​အေးစက်​နေသည့် လက်ဖဝါး​တွေအား လက်သီးစုပ်ကာ...

"ကျွန်...ကျွန်မ ပြန်..ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ်.!"

တုန်​နေသည့် စကားသံ​တွေက​တော့ အခုန်​လွန်နေသည့် နှလုံးသားအား မကာကွယ်နိုင်ခဲ့။

အသိမကပ်တော့သည့်​ စိတ်အစုံကို ထိုအခန်းထဲ ၌သာ ချန်ထားခဲ့ကာ လူက​တော့ ထို​နေရာမှ အမြန်ဆုံးထွက်လာခဲ့သည်။

ဓါတ်​လှေကား ထဲ​ရောက်ခါမှ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်​နေသည့် ရင်ဖက်​​နေရာလေးအား အသာဖိမိသည်။

"​နည်းနည်း...! မဟုတ်ဘူး!! အများကြီးထူးဆန်းတယ်..."

တစ်​ယောက်ထဲရှိတဲ့ ဓါတ်​လှေကားထဲ ထိုလူ၏ ထူးဆန်းသည့် လုပ်ရပ်အ​ကြောင်း​​​တွေးမိကာ လူက ဘာရယ်မသိ  ​ခေါင်းကိုက်ရပြန်သည်။