Minty's (pov)
Habang tumatagal ay mas lalo akong iniinis ni Katrina by sticking on my side everytime, as in. She's at my office since morning until i went home.
That's so irritating, ilang beses ko na ring tinatanong si mom kung bakit ba nagustuhan niya 'yong babae na 'yon, but she's always saying na gawin ko nalang ang mga mas importanteng bagay and get used to the presence of Katrina. I don't know what's on her mind yet i can't do anything because ayoko namang suwayin si mom.
I kept questioning myself these past few days, why do i hate that girl so much? pero kapag nakikita ko siya bigla nalang akong tatraydorin ng inner me ko na dapat sigawan ko siya o 'di kaya ay pahirapan.
Just like, now..
"What's on your mind, Ms. Ceo?" Like that, she started calling me that and i hate it!
"Can you..please! stop calling me that!" inis kong baling dito
"why? it suits you kaya" saad niya naman na prenteng nakaupo sa isang maliit na couch
"kung iinisin mo lang ulit ako, umalis ka nalang.." walang emosyong sambit ko habang nakatingin sa mga papers na kailangan kong pirmahan, marami na akong na signed kaya ngayon tinititigan ko nalang. Sumasakit na rin ang kamay ko, bakit kasi hindi nalang nila kopyahin signature ko. Papahirapan pa nila ako.
"That's a lot!" kaagad akong napatingin sa likuran ko nang magsalita siya, nakatingin siya sa mga papers na hawak ko. I rolled my eyes
"Keep your distance." madiin na wika ko
"anong pabango mo?" what the hell! she's so random, seryoso pa talaga ang pagkakatanong niya habang ang mga mata ay nasa papers parin.
"why do you even care?"
"because i wanted to know a little more about you" i wasn't expecting that answer from her.
"l-lumayo ka n-na nga!" nauutal na sigaw ko, her presence affects me too much.
Sinunod niya naman ang sinabi ko at muling umupo doon sa couch, babalik na sana ako sa pagsusulat nang may kumatok sa pintuan. Awtomatiko namang tumayo si Katrina para buksan ito.
Anak na babae ni ate Sarah, nginitian ko siya agad ng matipid..
"h-hi, Ms. Minty.." bati niya habang nakatayo ngayon sa pinto, i signal her na lapitan ako na agad niyang ginawa.
"What do you need, Stace?" She's Stacey but i used to call her nickname. Hindi naman kami gaano ka close pero simula nung pumupunta ako sa company at bata pa ako ay nagkaroon kami ng interaction, actually she's working here as a manager. But i barely seen her face dahil nga lagi naman akong nasa office ko lang.
"May pinapabigay lang si mama sa 'yo!" magiliw na saad niya, through her eyes i see an excitement and i know already kung ano ang hawak niya.
"My favorite?" excited na tanong ko, she nodded immediately.
"yes, your favorite" she said then giggled at me, nilapag niya sa desk ko ang pagkain.
Pagkabukas ko ay nalanghap ko agad ang mabangong amoy ng takoyaki personally made by ate sarah, eversince kapag dumadalaw ako sa kompanya ay ito lagi ang kinakain minsan no'n ay sabay pa kaming kumakain ni Stace sa cafeteria kapag mayroong meeting si daddy.
Kaagad kong kinuha ang chop sticks na kasama ng nasa loob ng tupperware at tinusok ang isang piraso ng takoyaki, susubo na sana ako nang makita ko ang masamang tingin ni katrina. Hindi sa akin kun'di kay stace na inaabangan ang pagsubo ko sa pagkain.
