Mafia Obsession: Archer Carson [COMPLETED]

31

ARCHER

      "FLOWER FOR NANAY?" I asked to my Boss

He chuckled. "Pambawi, alam mo naman."

I just shake my head before start the engine.

Maaga kaming umalis kanina dahil may tinapos kaming mission and now we're heading to Mafian court because the ultors wanted to meet us.

"Can't wait to finish these, I miss Ryee and my little lollipop." I murmured.

Agad kami bumaba ng sasakyan ng makarating kami, we entered to court and all Ultors are there, Tarry Iñigo–my Mother ex husband is also there too.

"What's the meaning of this?" I ask coldly.

"You're both under arrest." Tarry smirked. "Ultors."

May humawak sa'ming mga guard, hindi kami lumaban dahil alam naming wala kaming magagawa.

"You let civilian to know your true identity." One of the ultors said. "You're both under arrest."

"Let me handle your family while you're here." Tarry said

"Fvck you! Don't you dare!" I grabbed his colar and punch him. "Putangina ka!"

I was about to punch him again but someone hit my head. Napahiga ako dahil sa hilo.

"Ikulong yan!"

Kinulong nila kami, ofcourse ultors are ultors, hindi lang nila kami kinulong. They fvcking punished us.

They lashes us, lahat ng pahirap ay ginawa nila samin. But they do something to me that I will never forget im my entire life.

They fvcking hit my eyes, because of that I can't see anything now, I'm blind.

"Boss, how can I see my Rycher now?" I asked in pain. "H-How can I see my Ryee Ryee? All I can see is now is darkness."

"Gagaling yan, kapag nakalabas tayo dito." He tapped my shoulder. "Malapit na, babawian natin ang mga putanginang ultors na yan, pati si Tarry."

I don't know how many days, weeks or months are passed. I'm weak, hindi na ako umaasang buhay na ako makakabalik.

"Let's go." Boss said.

"Where?" I asked and hold his arm.

"The king is here." Inalalayan niya akong makatayo. "Babalik na tayo."

My tears fell down because of happiness, finally!.

Sa Hospital kami diniretso para gamutin kami, they said we need us to confine but I declined. I want to see them now.

"I'm sure they're mad." Boss chuckled. "We're here.."

"R-Ryee..." My heart beats fast when I heard her name again

My Ryee..

"T-Tay.... A-archer." She said.

Fvck! I fvcking miss her, I wish I could see her face–their face

"A-Anak.." Naramdaman ko ang paglapit namin sa kanila. "R-Reylyn.."

"Umalis kayo!" Rychee spoked. "Birthday ng Anak ko, wag nyo sanang sirain!"

"Magpapaliwanag kam–"

"–UMALIS NA KAYO!" Galit na sigaw ni Rychee

Shit!

I can smell Ryee.

"Ryee.." Nangangapa ako sa kanya nang biglang may tumulak sakin.

Natumba ako sa sahig, napamura na lang ako sa isip ko dahil tumama anh sugat ko.

"Rycher!"

"Wag mong hawakan ang Nanay ko!" It's my Rycher "Sino kaba para hawakan ang Nanay ko huh!?"

Oh no, my baby! Please don't be mad

"A-anak–"

"–Hindi mo ako Anak, patay na ang Tatay ko!" Naramdaman ko ang pagsipa at pagsuntok sakin. I know it's Rycher kaya hinayaan ko lang. "Wala na akong Tatay! Iniwan mo kami ni Nanay! Nangako ka, tapos bigla kang nawala. Inasar ulit ako dahil iniwan mo ako! Umalis kana, hindi na kita kailangan!"

I can't feel my wound pain, I can feel pain from my heart.

"R-Rycher!" It's my Ryee's voice. "Tama na!"

"Ayoko sa kanya Nanay, hindi na siya ang Tatay ko, m-mas gusto ko kay Pio." Who's Pio? . "Ayoko na siyang makita, iniwan niya tayo kaya panindigan niya."

"Hindi ko ginusto yun." Mahinang sabi ko "H-Hindi ko ginusto."

Hindi ko talaga ginusto, kung ibabalik lang ang oras ay hindi na ako aalis, hindi na ako pupunta ng court. Sana hindi na magagalit sakin ang Anak ko

"Ginusto nyo man o hindi, umalis pa din kayo!" Galit na sabi ni Rychee. "Tangina! Ngayon pa kayo lumitaw! Kung kailan importanteng araw ng Anak ko!"

"Rychee ang bunganga mo!" Saway sa kanya ni Nanay. "Tatay mo ang kausap mo!"

"Wala akong Tatay." Tumawa ng pagak si Rychee. "Meron pala, kaso matagal na siyang wala. Si Manuel lang ang Tatay ko at hindi si Jefferson!"

"Rychee!" Dumagundong ang galit na boses ni Kuya Ryan sa buong bahay. "Bunganga mo! Sinasaway kana ni Nanay!"

I don't want this, ayokong magkagalit silang lahat dahil samin.

"Aalis na lang kami." Dahan dahan akong tumayo at nangangapang nilapitan si Boss. "T-Tuloy nyo muna ang celebration, babalik na lang kami ni Boss.."

"Kahit wag na." Malamig na sabi ni Rycher na lalong ikinadurog ko. "Hindi ka namin kailangan, hindi namin kayo kailangan ni Lolo. Mga walang kwentang tao kayo!"

Mabilis kong pinunasan ang luhang tumulo galing sa mga mata ko. I can't handle this pain, I hate this kind of pain, I'm weak for this kind of pain.

"Sumusobra na ang bunganga mo!" Galit ang boses ni Ryee. "N-Naiintindihan ko ang galit mo, pero nakakalimutan mona ang paggalang mo!"

"Sige magkampihan kayo!" I heard Rycher footsteps. Alam kong umalis siya.

I'm sorry my little lollipop

"Ryee, hindi mo dapat sinaktan yung bata." I heard a man voice.

Who is he? Ryee suitor? Boyfriend?

"T-Tay, kung pwede po, wag nyo na muna kaming guluhin. T-Tanggap na po namin eh."

Para akong pinatay dahil sa huling salitang sinabi ni Ryee. They don't want to see us again, ayaw na nila sakin, ayaw na akong makita ng mag ina ko.

Naramdaman ko ang pag akay sakin ni Boss palabas. Kasabay ng pagtapak namin sa labas ay ang pagtulo ng mga luha ko

"Boss, ayaw na sakin ng mag ina ko." Hagulgol ko. "Y-Yung Anak ko galit na galit sakin, k-karma ba'to?"

"Balik na lang tayong ultors court? Tangina, parang gusto kong mamatay na lang." He said.

I hate this kind of pain, mahina alo pagdating sa mga taong mahal ko...

A/N: MORNING. ALMUSAL NA UD PARA SA INYO