ခရူတီပိုင်း - မြန်မာဘာသာပြန်

အပိုင္း ၁၀

(ဒီအပိုင္းကို ေသခ်ာ ေအးေဆးေလးျဖစ္မွ ေတြးၿပီး ဖတ္ပါေနာ္...)

Lian ေခၚ Kilane Wangက တာဝန္ယူတက္တဲ့အသိစိတ္ႏွင့္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတာ... သူ ငယ္ငယ္တုန္းက သူ နိုးလာတာႏွင့္ ေရခဲစက္႐ုံမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူ႕ရဲ႕ဖခင္ကို ကူေပးရသည္။ ေစ်းအမ်ားစုက တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဖြင့္ေလ့ရွိတာေၾကာင့္ ေအာ္ဒါေတြကို မနက္အေစာႀကီးတိုင္းမွာ ထုတ္ပိုးရေလ့ရွိသည္။ ​သူ႕အေမက ဖုန္းႏွင့္ ဆက္သြယ္လာသမွ် ေရခဲေအာ္ဒါေတြကို လက္ခံရင္း အလုပ္မ်ားတက္သည္။ ခုနစ္နာရီက်ရင္ Lianက အိမ္ျပန္ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးကာ ေက်ာင္းကို သြားရသည္။ ေက်ာင္းဆင္းျပန္ရင္လည္း ေရခဲစက္႐ုံက ဖခင္ဆီ ျပန္သြားၿပီး ကူညီေပးရျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ၊ ဘားေတြအတြက္ေပါ့... အဲ့လိုနဲ႕ မိုးခ်ဳပ္လာရင္ ညစာစား၊ အိမ္စာလုပ္ၿပီး အိပ္ရာဝင္ရသည္။

ငယ္႐ြယ္တုန္းက Lianက ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြက လြဲၿပီး သူ႕ဘဝအတြက္ ေစ်းႀကီးတဲ့ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ ဘာေတြ ဘာမွ မေတြးနိုင္ခဲ့... ပိတ္ရက္ေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ သူ ေသခ်ာေရခ်ိဳးၿပီး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဝတ္စားရသည္။ သူ ​ဗီဒိုထဲက အေကာင္းဆုံးအဝတ္ကို ေ႐ြးၿပီး ေကာ့ေနေအာင္ မီးပူတိုက္ျဖစ္သည္။ အေမက သူ႕ရဲ႕အရည္ျပားေတြ ရဲတြတ္လာတဲ့အထိ ဆဲလ္ေသေနတဲ့အရည္ျပားေတြကို ကြာက်သြားေအာင္ ေရျမႇုပ္ေက်ာက္ႏွင့္ ပြတ္တိုက္ေပးၿပီး ဆံပင္ကိုလည္း ေသခ်ာဖီးသပ္ေပးကာ ေနာက္သို႔ လွန္တင္ေပးသည္။ အဲ့လိုနဲ႕ ေရခဲစက္႐ုံက ေကာင္ေလးက ပိုၿပီးသန့္ျပန့္သြားတာေပါ့... သူတို႔ အခုလို အပင္ပန္းခံၿပီး လုပ္ခဲ့တာေတြက ၿမိဳ႕ေဟာင္းက Keeratiအိမ္ေတာ္မွာ ညေနစာ သြားစားဖို႔အတြက္ပဲ...

သူ႕မိဘေတြက ဒီအိမ္ေတာ္ကို အလည္သြားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဂ႐ုတစိုက္ ျပင္ဆင္ေလ့ရွိသည္။ သူတို႔အတြက္ အဲ့ရက္ေတြက အေရးအႀကီးဆုံးရက္ေတြပဲ... ေရခဲစက္႐ုံမွာ အလုပ္သမားေတြႏွင့္အတူ ေအာ္ဟစ္ စေနာက္ၿပီး ေျပာဆိုခဲ့ၾကတဲ့ သူတို႔ရဲ႕အမူအက်င့္ေတြကို ရင္ထဲ သိမ္းထားရသည္။ Kilane Wangဆိုတာ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ၿပီး ၿပီးျပည္စုံတဲ့ သခင္ေလးတစ္ေယာက္အသြင္ ျဖစ္ေနရမည္။ ဒီလိုလုပ္ရတဲ့ ပထမဆုံးရည္႐ြယ္ခ်က္က လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းက ရိုေသေလးစားၾကၿပီး ေတာ္ဝင္ေသြးစီးဆင္းေနတဲ့ Keeratiမိသားစုအေပၚ သူတို႔ရဲ႕ေလးစားမႈကို ျပသတာ... ဒုတိယအေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့... သူက ငယ္႐ြယ္ေသးတဲ့ သူ႕ရဲ႕သတို႔သားေလာင္းေလးအတြက္ စံျပနမူနာေကာင္းျဖစ္ခ်င္လို႔...