ခရူတီပိုင်း - မြန်မာဘာသာပြန်

အပိုင္း ၁၇

Kilane Wangက ေတာက္ပေနတဲ့ကားအေရာင္းျပခန္းေဘးနားမွာ စီးကရက္ကို ေသာက္ၿပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္း Phayak Chatdecha Chenႏွင့္ ရပ္ေနသည္။ ဒီေန႕က Ducati Panigaleကို ထုတ္ရမယ့္ရက္ေလ... ဒါေပမယ့္ Chenမိသားစုက ျပသာနာတစ္ခုတက္လာတာ... ဒီနိုင္ငံကို တင္သြင္းလာတဲ့ကားပမာဏအေျမာက္အျမားက ကာစတန္မွာ ပိတ္ေနတာတဲ့...

'မင္း ဘယ္လို ထင္လဲ'

'တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါ့ကို စိန္ေခၚေနတာေပါ့...'

Ducatiတစ္စီးတည္း မဟုတ္... VIPကာစတန္မာေတြ မွာထားတဲ့ၿပိဳင္ကားေတြ၊ ဥေရာပထုတ္ကားေတြ၊ ၿပီးေတာ့ ကားကုမၸဏီကေန တင္သြင္းလာတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးမားတဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြ ပါဝင္ေနတာ... Chenကသာ ပစၥည္းေတြ ျပန္မရဘူးဆိုရင္ ဆုံးရႈံးမယ့္ေငြပမာဏက ေၾကာက္ခမန္းလိလိပင္...

'Chenမိသားစုက စိန္ေခၚရဲေလာက္တဲ့အထိ ဘယ္သူက သတၱိေတြ ရွိေနတာလဲ။ မင္းရဲ႕အမ်ိဳးေတြလည္း ေသကုန္ၿပီ မဟုတ္လား'

Chenမ်ိဳးရိုးရဲ႕အရင္မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြက မာဖီးယားေတြလိုမ်ိဳး အျပန္အလွန္ ေသေၾကတဲ့အထိ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတာ... Phayakရဲ႕အဘိုးတစ္ေယာက္တည္းသာ အသက္ရွင္လ်က္ ရွင္က်န္ခဲ့သည္။ အဲ့ကေနစၿပီးေတာ့ Chenမိသားစုက ကေလးတစ္ေယာက္တည္းသာ ယူရမယ့္စည္းမ်ဥ္းကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ကေလးမလြယ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ မိသားစုရဲ႕ဦးစီးေခါင္းေဆာင္က အေမြဆက္ခံဖို႔ လူတစ္ေယာက္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ရမည္။

'ငါ့အနာဂတ္ ဇနီးရဲ႕မိသားစု ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ငါ ထင္တာပဲ...'

Yiက ႐ြဲ႕ၿပဳံး ၿပဳံးလိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြကလည္း ေဒါသေတြေၾကာင့္ ဝင္းလက္ေနတာ... Chenမိသားစုက ကားေတြကို တရားဝင္တင္သြင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ျပသာနာေတြကို ႀကိဳတင္ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ဝန္ထမ္းေတြကို ​လုံလုံေလာက္ေလာက္ လာဘ္ထိုးထားခဲ့တာ... ကားတင္သြင္းတဲ့လုပ္ငန္းစဥ္က ပိုၿပီးေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ လည္ပတ္နိုင္ဖို႔အတြက္ေပါ့... မသကၤာစရာေတြ မျဖစ္လာေအာင္ ေရွာင္ရွားတဲ့အေနႏွင့္ အခ်ိဳ႕ပစၥည္းေတြကို ကာစတန္မွာ သိပ္ျဖစ္သည္။ ပစၥည္းေသးေသးေလးေတြက ပုံမွန္ဆိုရင္ သုံးရက္အတြင္း ျပန္ရတက္သည္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ အရမ္းအရင္းအႏွီးႀကီးတာ... ဒါ တမင္သက္သက္ ရည္႐ြယ္ၿပီးေတာ့ကို လုပ္ခဲ့တာ...