"Ben senin kadar güçlü değilim Silay."
"Jemone'ye haber vereceğim..."
"Hayır! Bu bir tuzak. Ona haber verme. Ne yaparsan yap ama onu çağırma. Savaştaki hıncını almaya çalışacak. Beni sarayına götürüp ona tuzak kuracak. Silay...Git buradan..."
"Hayı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Silay! Silay! Silay!"
Çınar'ın bağırmaları ve kendini sarsmasıyla gözlerini araladı.
"Ne oluyor be?!"
"Şükürler olsun! Bu ne uykudur arkadaş? İki saattir uyandırmaya çalışıyorum seni!"
"Üf, uyandım işte ne var?"
"Kahvaltı var Silay. Beni de Jemone yolladı. Silay hazretleri tatlı uykularından uyanıp aşağıda bekleyen onca kişiyi daha fazla bekletmez belki diye. Zahmet olacak efendim ama iki dakika yataktan kalkıp aşağıya gelirseniz çok müteşekkir olacağız."
Silay gözlerini aralı tutmaya çalışarak doğruldu ve yataktan çıkarak banyoya gitti.
"Naber Hıçkıdık?"
Silay yüzünü yıkarken o da yatağın ucuna oturarak Hıçkıdık'ın başını okşadı.
"Herkes beni mi bekliyor?"
"Hayır."
Silay yüzünü kuruladığı havluyu hızlıca asarak banyodan çıktı.
"Nasıl, aşağıda herkes oturmadı mı?"
"Yo."
"E sen niye o zaman az önce herkesin beklediğini söyledin?"
"Uyan diye."
Silay kendisine sinir ve şaşkınlık arası bir yüz ifadesiyle bakıyordu.
"Anlaşıldı. Ben şöyle hafiften gidedurayım o zaman.
Yavaşça yataktan kalkarak Silay ile göz göze kapıya ilerledi. Silay olduğu yerde duruyor sadece gözleriyle takip ediyordu kendisini.
Tam kapıdan çıkacakken komodinin üzerinde duran bir kitabı eline geçirerek ona fırlattı.
"Çınar!"
Son anda kapıyı kapatarak kitabın kendisine gelmesinden kurtuldu.
"Çınar abi."
Eze arkasında kendisine doğru geliyordu ve pek de iyi görünmüyordu. Eğilerek endişeyle elini omzuna koydu.
"Eze. Sen iyi misin?"
"Ben iyiyim. Ama Asay iyi değil."
"Eze Asay'ın odasına korkuyla bakıyordu."
"Tamam, hadi sen aşağıya in, ben ilgilenirim."
Ayağa kalkarken Eze de merdivenlere yöneldi. Asay'ın odasına giderek kapıyı çaldı ancak içeriden ses gelmedi.
"Asay."
Yine vurdu kapıya ama yine ses yoktu. Kolu indirerek içeriye girdi. Asay pencere önüne dikilmiş, dışarıya bakıyordu. Sessizce kapıyı kapatarak yanına gitti.
