Imagination Serye

IMAGINATION SERYE 10

I have a boyfriend and he’s really rich, handsome, attractive, and hot. So I don’t know why he fell in love with a probinsyana girl which is me na hindi naman mayaman.
 
I have a light brown skin and a brown eyes and a thick eyebrows and a long eye lashes while him. His almost perfect.
 
Kakatapos ko lang sa trabaho ko at dumiretso muna ako sa 7 eleven para bilhan sya ng ice cream dahil kakasahod ko lang at wala akong naibigay sakanya nung monthsarry namin. Kinuha ko ang nasa cup at tinignang mabuti yun dahil wala namang price at dumiretso na ako sa counter.
 
“Maam 389 po.” Ani ng cashier.
 
“Po?” ulit kong tanong.
 
“389 po maam.” Nag dalawang isip ako kung itutuloy ko pa ba o hindi na ngunit dahil na punch na ng cashier ay inabot kona ang buo kong isang libo doon. Inilagay nya na iyon sa plastic at inabot ang resibo kasama ang sukli ko. Nag pasalamat ako at lumabas na ng 7 eleven.
 
Namili lang ako sa nadaanan ko ng tocino at hotdog at dinagdagan kona ng egg. Ngayon kasi kami mag kikita. Nag palit muna ako at nag luto ng tocino, itlog at hatdog. Alam ko na pang almusal iyon pero ito lang ang kaya ng budget ko. Ayoko namang sya lagi ang gagastos para sakin nakakahiya. Inilagay ko muna sa mini ref na binili nya ang ice cream at nahiga saking kama habang inaantay sya.
 
Nakatulog na ako sa pag aantay nagising na lang ako ng may maramdaman akong yumayakap sakin. Hmm, its him. I alreadry know it from the smell and his large frame.
 
“Nagising ba kita?” paos nya tanong. Hindi ako sumagot at lumapit sakanya at isiniksik ang sarili ko sakanya.
 
“Kumain kana ba?” inaantok na tanong ko sakanya.
 
“Yeah, sorry late na ako dumaan pa kasi ako sa company before I go here.” Ani nya. Tumango lang ako at hindi umimik ilang minuto kaming tahimik bago nag salita sya ulit.
 
“Kumain kana ba? Anong kinain mo?” sunod-sunod na tanong nya.
 
“Hindi busog pa ako. Pinag luto kita pero mukhang busog ka naman na kaya bukas na lang. Ako na lang yung kakain. Anong oras kaba aalis?” walang wala ang itlog at tocino ko sa mga pamamahaling restaurant.
 
“Bakit hindi kapa kumakain? Inaantay mo ba ako?” tanong nya.
 
Tumango ako. “Pero hayaan muna aalmusalin kona lang bukas pang almusal din naman yung niluto kong ulam. Sakto para bukas,” mahinang sagot ko at pilit na tumawa. Umikot ako pakabila para talikuran sya at yinapos ang aking unan.
 
Hindi ko lagi maiwasan na makaramdam ng pangliliit saking sarili dahil halatang halata naman iyon saming dalawa. Mas okay na din yun na kumain na sya doon kesa sa tocino, hatdog at egg.
 
“Hey im talking to you.” Ani nya. Hindi ako sumagot o gumalaw para akalain nya na tulog na ako. “I know you hindi ka pa tulog Annalyn tanggalin mo ang unan nayan sa mukha mo.” Seryosong sabi nya.
 
Nanatili pa din akong hindi gumagalaw. Bigla nyang tinanggal ang unan at tinapon iyon sa kung saan. Napanguso ako at tinignan sya. Seryoso lamang syang nakatitig din sakin kaya nag iwas ako ng tingin.
 
“Nakain muna ba yung ice cream na binili ko sayo? Nandun yun sa ref tignan mo.” Mahinang sabi ko.
 
“Galit kaba? Nag tatampo kaba sakin? Kasi late na akong umuwi at hindi ako nakapag sabi sayo? Hmm?” malambing na ani nya.
 
“Hindi. Bakit naman ako magagalit sayo? Mas okay ngayon e,” ani ko at pilit na siniglahan ang boses ko.
 
“Hindi ka okay doon. Sorry baby I won’t do it again may kliyente lang kanina at doon nya pinili mag meeting sa isang restaurant. I can’t say no baby malaking kliyente iyon.” Mahabang paliwanag nya. Yeah, iyon ang mas importante.
 
“Mag hiwalay na lang kaya tayo?
 
“No! Why would you say that? Kung galit ka tell me hindi yung hihiwalayan moko Annalyn. Hindi pwede itatali na kita sakin Annalyn.” Mariing sabi nya. Bumangon naman ako at hinarap sya.
 
“Hindi kaba nahihiya kapag kasama mo ako? Hindi naman ako mayaman katulad mo. Nag tatrabaho lang ako sa isang café ano na lang sasabihin nila kapag nalaman nila na ang kauna unahang mayaman sa pilipinas ay may nobyang nag tatrabaho sa isang maliit na café sa isang maliit na probinsya?”
 
“What’s wrong with that? I don’t care about what they say, I only care what you say.” Hinila nya ako papalapit at yinakap sakanya. “Dito ka lang sakin hindi ka pwede sa iba. Akin ka lang hindi ako umakyat ng puno ng buko para sa wala lang Annalyn.”
 
Naiinis ko naman syang hinampas. Tumawa sya pero bumalik ulit sa pagiging seryoso. “Ibabahay na kita. Ayokong kung ano-ano ang iniisip mo. Isasama kita sa trabaho ko kung gusto mo para hindi ka mag isip ng kung ano-ano.”
 
“Bakit ayaw mo akong pakawalan?” tanong ko.
 
“I already told you Annalyn hindi ako umakyat ng puno ng buko nag putol ng kawayan nag uling for nothing. I did that all for you, for you to be mine.” Seryosong sagot nya. Ang luhang babagsak ay bigla na lang umurong at umusbong ang maliit na ngiti saking labi.
 
“Sige hindi na.” ani ko.
 
“Say the words.”
 
“Iloveyou.” Bulong ko sakanya.
 
“Hell yeah! Iloveyou too. Kumain kana tara sasaluhan kita.” Tumango ako. Maingat nya akong pinangko at nag lakad papunta sa kusina. Pag dating doon ay inuupo nya na ako ngunit agad din akong tumayo at kinuha ang ice cream at inilapag iyon sa harap nya.
 
“Umupo kana lang muna. Ako na ang kikilos.” Agad naman syang umupo din at sumunod. Good dog. I smirked on him and he do the same.
 
“Yan na lang ang kainin mo habang kumakain ako.” Sinundan nya lang ako ng tingin kaya kumuha na ako ng pagkain at bumalik sa pwesto.
 
“Magnum?” nilingon ko sya at tumango. “Baby this is expensive nakatikim kana ba nito? Bakit ito pa ang binili mo ayos na sakin ang cornetto.” Ani nya.
 
“Hindi pa, pero kasi nahihiya kasi ako sayo kasi wala akong naibigay nung monthsarry natin.” Nakangiwing sabi ko.
 
“God! Hindi ako nanghihingi sayo! Your love is already enough for me. And its my responsibility to give something on you you’re my queen and Im one of those slave who will gladly bow for you and follow you.” Mahabang ani nya at tumabi sakin.
 
Lumapit ako at hinalikan sya ng mabilis. “Deserve ba kita?”
 
“Yes im all yours. Sayo lang.”

InkOvernight

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•