Imagination Serye

IMAGINATION SERYE 20

I smiled when I received the dress that I ordered online. I immediately opened it and got the dress. This is for him I wanted to surprise him.

Nagluto ako ng mga ulam at nag gawa ng dessert habang inaantay syang umuwi. Pagtapos ko ay naligo na ako at sinuot ang dress. Kulay maroon iyon at fitted hindi rin sya ganun kahaba at may slit. I also put a light make up.

Saktong pagkababa ko ay ang pagbukas ng pintuan sumunod doon ang mga body guards nya. Agad na nagsitalikuran ang mga iyon ng makita ako. Kumunot ang noo nya ang tinignan ako mula ulo hanggang paa.

"Why are you wearing that?!" Galit na sigaw nya. Napapikit ako sa takot dahil sa naging reaksyon nya.

"H-hindi mo ba na g-gustuhan?" Tanong ko.

"Who told you to wear that kind of clothes!" Galit na sigaw nya. Uh oh, it looks like I'm the one who gets surprised.

"A-akala ko magugustuhan mo. I saw you looking at some magazines last night and the model is wearing something like this. I thought you would like it." Nahihiyang sagot ko. I want him to only look at me.

"I-I want you to only look at me not at the other girls so I bought one so you wouldn't look at the other girls or those magazines." Pahina nang pahina ang boses ko habang sinasabi iyon.

"Go change," malamig na ani nya. Tumango ako at pilit pang ngumiti sakanya. Nag iinit ang bawat sulok ng mata ko dahil sa pagkapahiya.

"I cooked kumain kana i also made a dessert. Kain na din kayo Roy, Kris saluhan nyo na lang ang boss nyo." Sabi ko. At tinalikuran sila mabilis akong tumakbo paakyat, pabalik sa kwarto namin. Muntikan pa akong madulas dahil hindi ko nakita ang dinadaanan ko dahil hilam ang mata ko sa luha.

Fail. Masyado bang oa ang ginawa ko? Ayoko lang naman talaga syang tumitingin sa ibang babae. Nakakasakal ba ako? Kumuha ako ng isang malaking tshirt at makapal na pajama at lumabas ng kwarto. Pumasok ako doon sa isa sa mga guest room. Hindi ko kakayanin na makasama sya sa isang kwarto dahil nahihiya ako sakanya, sa ginawa ko.

Tahimik akong pumasok sa cr at binura ang make up ko. Tinanggal ko din ang mga clip na inilagay ko sa buhok ko. Nagpalit na din ako ng damit sinuot ko ang tshirt at pajama. Tuloy tuloy pa din ang pag patak ng luha ko sa tuwing pumipikit ako ay naalala ko ang nangyari kanina.

That's the first time that he shouted on me. Nahiga ako at yinakap ang mga extrang unan sa tabi ko doon ko ibinuhos lahat ng luha ko.

Hindi kona namalayan na nakatulog na pala ako sa kakaiyak nagising na lang ako ng may maramdaman akong yumayakap sakin. Inaantok kong nilingon iyon at nakita ko doon si Danver.

Tinanggal ko ang braso nya at inilagay ang unan sa gitna namin bilang harang. Masama ang loob ko sakanya kung gusto nya doon na lamang sya sa mga babaeng nasa magazines. Itinapon nya ang unan at hinila ako at mahigpit na yinakap.

"Stoopp hugging me!" Iritang sabi ko at pilit paring tinatanggal ang braso nya. Kinurot ko iyon.

"Ouch!" Ani nya. Deserve mo 'yan gàgó ka!

"Stop hugging me masama ang loob ko sayo. Ayaw kitang katabi kaya pwede ba hayaan mona akong matulog dito at bumalik kana doon sa kabilang kwarto?!" Pikon na sabi ko.

"I see still mad." Simpleng sagot nya.

"Oh fück yoü! You didn't do anything to make my madness go away. I put effort on that I thought you'll like but no you shout at me. I embarrassed myself," ani ko at sinuntok ang braso nya. Matapos kong suntukin iyon ay pinagkukurot ko naman sya.

"Mas better siguro If sa ibang lalaki ko yun ginawa. I'm sure they'll love it and appreciate it unluck you. May asawa kana pero tumitingin parin sa ibang babae." Ani ko. At inirapan sya.

"Other men? Huh? No way!" Ani nya at isiniksik ang ulo nya saking leeg.

"Yes way. I'll find a way," simpleng sagot ko at tinalikuran sya.

"You didn't even say the reason why I am not allowed to wear that kind of clothes. Why? Because it's only for the girls that have big boobs and a nice booty? Then why marry me?" Mapaklang sabi ko.

"No, not that. I just don't want the guards or other people to see you wearing that kind of clothes. It should be only for me."

"Yeah, you don't want me to wear that you choose to look like a girl wearing that kind of clothing. Your explanation is not valid." Malamig na sagot ko.

"And besides you don't need to shout just to tell me that you don't like it. You didn't appreciate the effort that I made. I will not do that again, especially for you." Mahabang sagot ko. Buntong hininga lang ang narinig ko sakanya.

Masama pa din ang loob ko at the same time ay gusto kong umiyak nanaman. I just feel so insecure about myself. Maya-maya ay nagsalita sya.

"Anong magagawa ko para hindi kana magalit sakin?"

"Wala! No need!" Mabilis na sagot ko.

"Tell me everything that you want me to do. Just make your madness go away please," ani nya sa nagmamaka awang tono.

"No, nothing." Plain kong sagot.

"Please I didn't mean to shout I was just really tired."

"No, still not enough reason. Bahala ka dyan magtiis ka!" Ani ko at hindi na kumibo

"Do you want to eat? Let's go out," sabi nya.

"No! I already eat, no need." Bahala sya dyan magtiis sya. Naramdaman kong yinakap nya ako at hinahalik halikan ang braso at pisnge ko. Kung sinusubukan nya akong daanin sa mga ganiyan. Pwes, nadadala ako.

"I'm so sorry for shouting at you, I appreciate it. I know sorry is not enough for what I did but I'll make bawi to you. Let's go out tomorrow and you can do things you want to do on me. You said last time you wanted to try your new makeup on me, then try it with me. I'll cook and sing for you anything you want, just to make your madness go away. I love you, baby." Napanguso ako at hinarap sya.

"Really?" Pangongompirma ko.

"Yes, anything for you."

InkOvernight