Canım Ramazan Ayı

🌙Onlardan Olma🌙

Ramazan🌙

"Ramazan..."

"Hmm..."

Yerinde kıpırdandı. "Hep böyle mi kalacağız?"

Gözlerimi aralayıp başımı kaldırdım. Kollarını gevşetip omuzlarıma getirdi. Gülümseyerek bana bakıyordu.

"Ben halimden memnundum."

Gözlerini etrafta gezdirip dudaklarını birbirine bastırdı. Gözlerini bana çevirdiğinde kısa nefes alıp konuşmaya başladı.

"Şey öğlen olacak."

Başımı sallayıp kollarımı gevşettim. Ellerini omuzlarımdan çekmiyorken gözlerimi kıstım. Gözlerini kırpıştırıp alel acele ellerini çekti benden. Önüne döndü.

"Beni çok seviyorsun." dedim gülerek. Başımı yüzüne doğru eğdiğimde gülümsüyordu. Yerinde kıpırdanıp bana döndü.

"Evet, çok seviyorum."

Yüzümden atamadığım gülümseme ile dudaklarımı aralayacağım vakit kulaklarıma dolan sesle duraksadım.

Ezan okunuyordu. Gülümsemesi gitgide büyürken heyecanla atıldı.

"Allah biliyor ya, seni çok seviyorum!"

Dizimin üstündeki elimi elleriyle kavradı. Parıldayan gözleri, özgürce dişlerini çıkartan gülümseyişi, ellerinin arasında tuttuğu elimi sahiplenişi bana derinden hissettirmişti sevgisini. Gözlerimin önüne onun ağlayışları, kızarmış burnu ve kanattığı dudakları geliyordu. Onun da herkes gibi beni istemediğini düşünmüştüm.

Gözlerimde hissettiğim acıyla sertçe yutkundum. Ezan sesi kesildi. Gözlerimi parıldayan gözlerine çevirdim.

Gözlerine dalmışken beklemediğim bir anda kollarını belime sarıp başını göğsüme yasladı. Kalp atışlarımı hissediyorum.

"Bana sarılmayı sevdiğini sanıyordum."

Şirin çıkan sesiyle içim huzur doldu. Gülümseyerek kollarımı sardım ona. Saçından uzunca öpüp kollarımı sıklaştırdığımda kıkırtısını duydum.

"Nasıl bu kadar tatlı olabiliyorsun?"

Başını kaldırdığında tepkilerini seyretmeye başladım. Düşünür gibi yapıp kıkırdadı. Ciddi hâle bürünüp gözlerini devirdiğinde göz göze gelmiştik. Gülmeye başladım. O neydi şimdi?

"Az önce ne yaptın sen?" dedim gülerek. Omuzlarını kaldırıp indirdi.

"Bilmiyorum ki... Mutluydum sadece."

Beklentili hâlde bana bakarken içimde büyüyen huzurla alnına yaklaşıp öptüm. Seni seviyorum...

Ortamda artan insan sesleri ile birbirimizden ayrıldık. Gözlerim yollarda geçip giden insanlara takılı kaldı. Kimisi yaşlı, kimisi genç, kimisi çocuk...

"Ramazan..."

Yanıma döndüm dalgınca. Gülümsüyordu.

"Sen beni bekle. Ben namaz kılıp geleceğim, tamam mı?"

Karşısına bakışlarını doğrultup tekrar bana döndüğünde baktığı yöne çevirdim başımı. Büyük bir cami vardı. Önümde hissettiğim hareketlilikle başımı kaldırdım. Bir şey dememi bekliyordu.

Ayağa kalkıp üzerimi çırpar gibi yaptım. Çantalarımızı bir elimde toplayıp elini tuttum usulca. Başımı kaldırdığımda şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Kısa nefes çektim içime.

"Ben bırakacağım seni oraya. Sonra... Biraz yürürüz olmaz mı?"

Başını sallayıp gülümsedi. Caminin önüne geldik. Kadınların olduğu bölümü gördüğümde elimi gevşettim.