Siz/ Ramazan (18.09)
İnterneti açık değil. Öğleden sonra da hiç konuşmadık. Sadece matematik dersinde silgim ona yakın bir yere düşmüştü ve bana vermişti. Teşekkür bile edememiştim. Sanki ona bir şey desem devamı gelecek ve içimde bastırmaya çabaladığım sarılma isteğime yenik düşecektim. O da bana bakmadı hiç. Sanki o da farkındaydı her şeyin. Bana yardım ediyordu.
Gözlerimi ekrandan ayıramıyorum. Hâlâ interneti kapalı.
Aklıma gelenle alel acele yerimde dikleştim. Ya bir şey olduysa... Ben onun üzülmesine bile dayanamazken...
Ramazan aranıyor...
Çalıyor... Çalıyor... Çalıyor...
Telefon kapanmaya yakınken birden açılmasıyla nefesimi tuttum.
"Efendim?" dedi uykulu çıkan sesiyle. O an başımı duvardan duvara vurmak istedim. Ben neden bu ihtimali düşünemedim?
"Şey iyi geceler."
"Kader-"
Telefonu kapattığımda gözlerimi sımsıkı yumdum. Allahım...
Telefonu suratına kapatmış bulundum!
Hızla WhatsApp'a girdim. Görüldü...
Rahat nefes verdim hafifçe. Burdan yazar-
Ramazan arıyor...
Allahım ben böyle olsun istememiştim. Çok sıcakladım!
Gözlerim odanın kapısına gidip gelirken aramayı yanıtladım.
"Kader... Bir an açmayacaksın sandım." dedi gülerek. İçten içe mutlu olurken gülümsedim.
"Ben seni uyandırmak istemezdim-"
"Uyandırdın ama." dedi ciddiyetle. Ne yapıyım ki şimdi?
"Uyu o zaman."
Nefes alıp verdi. Kendimi daha çok kötü hissederken sesini duydum.
"Uyu demek kolay minicik... Uykum dağıldı işte!"
Moralim bozuldu ama benim!
"Uyudun uyuduğun kadar! Kalk koca bebek!"
Gülüşü kulaklarıma dolduğunda telefonu suratına kapattım. Çarpıcam ağzının ortasına!
Telefonun ritmik sesi odaya yayıldı. Arıyor. Açıp açmamak arasında kalsam da açmış bulundum. Açmak istemiyordum tabii de.
"Ağız tadıyla güldürmeden telefonu suratıma kapattın, Kader. Sürekli hakkıma giriyorsun bilmiş ol. Deden sana söylemedi mi kul hakkının önemini?"
Hı?
"B-ben hakkına mı girdim gerçekten? Ramazan..."
Dolan gözlerimle boğazım düğümlenirken duyduklarımla gözlerimi kocaman açtım. Ne!
"******! Hay ben bu işin ******* ******* be!"
Ağzım açık kalakaldım. Kısa sessizliğin ardından tekrar konuştu.
"Off! Bunları duymamalıydın."
Kendime az da olsa geldiğimde yüzümü buruşturdum.
"İğrenç! Midem bulandı-"
"Ben sana takılıyım derken... Her şeyi berbat ettim. Ben... Ben kapatıyorum."
Bir şey dememe fırsat vermeden kapattı. Aklımda söylediği küfürler dönüp duruyordu. Yüzüm yanıyordu.
YOU ARE READING
Canım Ramazan Ayı
SpiritualRamazan deyince aklınıza ilk ne geliyor? Benim: Huzur... E tabi sahur ve iftarları unutmamak gerek... Mis gibi pide kokusu ve çeşit çeşit yemekler... Biri sahur mu dedi? "Kader sonra 'Yok efendim anne karnım acıktı, yok susadım, yoruldum anne' diy...
