အပိုင္း ( ၇ )
အဏၰဝါ လြန္း အိမ္ကေန ထြက္လာတဲ့ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ရြာထဲက လူေတြက ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္ လုပ္ေနၾကသည္။
အဏၰဝါ မသိသလိုပဲ လမ္းကို ဆက္ေလ်ွာက္ေနသည္။ ေတြ႔ပါၿပီ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆီကို ေလ်ွာက္လာေနသည့္အုပ္စု မ်က္ေမွး လက္ထဲမွာလည္း ၾကက္ႀကီး ပိုက္၍ ေျမႇာက္ႂကြေျမႇာက္ႂကြနဲ႔၊ အဏၰဝါ အခ်ဥ္ေပါက္လာသည္။ ေ႐ွ႕မွာ ႐ွိတဲ့သူ႔ကို ျမင္ရဲ႕လားေတာင္ မသိပါ။
" ေဖ့သားႀကီး ဒီေန႔လည္း ႏိုင္ေအာင္ မ,ေပးအံုးကြာ "
ေအာင္ခန္႔ မ်က္ေမွးလက္ထဲက ၾကက္ႀကီး လည္ဆံကို ပြတ္ကာ ေျပာသည္။ ေဇယ်ာလည္း အားက်မခံ ေျပာသည္။
" ဟုတ္တယ္ ေဖ့သားႀကီး၊ ဒီေန႔လည္း ဒီအေဖေတြကို ႏိုင္ေအာင္ ခ်ေပးအံုး "
မ်က္ေမွးကေတာ့ လက္ထဲက ၾကက္အေမႊးေတြကို ပြတ္သပ္ကာ ပုတ္၍ ေပ်ာ္မဆံုးျဖစ္ေနသည္။ သူရ ၾကက္ဖႀကီးကို ခ်ီးက်ဴးကာ ေပ်ာ္မဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ေမွးတို႔သံုးေယာက္ကို ၾကည့္ကာ.....
" စိတ္မပူပါနဲ႔၊ ဒီေကာင္ႀကီး မေန႔ကလည္း ခ်ထားေသးေပမဲ့ ဒီေန႔လည္း ႏိုင္မွာပါ၊ ဟုတ္တယ္မလား ေဖ့သားႀကီး..."
စကားမေျပာတတ္တဲ့ ၾကက္ကို ေမးေနသည့္ သူရပါ။ သူရကေတာ့ သူ႔အၾကံႏွင့္သူ ဟုတ္ေနသည္။ အခုခ်ိန္ထိ သူတို႔ အဏၰဝါကို မျမင္ေသး၊ အဏၰဝါ မ်က္ႏွာကို ေမာ္ခ်ီကာ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲကို လက္ႏိႈက္ကာ သူ႔ဆီေလ်ွာက္လာေနတဲ့ ငါးေယာက္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ေအာင္ခန္႔ ေလ်ွာက္ေနရင္း ေလထုထဲက အခ်ဥ္နံ႔နဲ႔ ေအးစက္တဲ့အေငြ႔အသက္ကို ခံစားမိေနသည္။ ေအာင္ခန္႔ ေဘးဘီကို ဝဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေ႐ွ႕မွာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ အဏၰဝါကို ေတြ႔သြားသည္။ အၾကည့္ႏွင့္သာ ေသႏိုင္ရင္
ေအာင္ခန္႔ အဏၰဝါ အၾကည့္ေတြနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသေနပါၿပီ။
ေအာင္ခန္႔ မ်က္ႏွာကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အခ်ိဳသာဆံုး ျပံဳးကာ အဏၰဝါ ပုခံုးကို ဖက္လိုက္ၿပီး.....
" သားႀကီး ဘယ္ေတြ ေပ်ာက္ေနတာလဲ "
အဏၰဝါ သူ႔ကို ျပံဳးျပကာ ပခံုးလာဖက္တဲ့ သေကာင့္သား မ်က္နွာက အျပံဳးက သူ႔အတြက္ေတာ့ မခ်ိဳမခ်ဥ္အျပံဳးသာ ျဖစ္သည္။ လက္ကိုလည္း ပုတ္ခ်လိုက္သည္။
YOU ARE READING
ေက်ာက္ခ်ထားေသာ ရြက္ေလွငယ္ ( ကျောက်ချထားသော ရွက်လှေငယ် )
Romanceလင္းအဏၰဝါညိဳ ××× ၿပီးျပည့္စံုလြန္း Original plots (မူရင္း ေရးသားသူ) - Nay Zar Linn (အငယ္ )ကို အျပည့္အဝ credit ေပးပါတယ္႐ွင့္ မူရင္း plots ေရးသားသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေရးသားသည္။ ________________________________________ လင်းအဏ္ဏဝါညို ××× ပြီးပြည့်စုံလွ...
