အပို္င္း ( ၄၃ )
ရင္ခြင္ထဲမွ သားကေတာ့ ခဏေလးနဲ႔ အသက္႐ႈမွန္မွန္မွန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ေဘးက သားေဖကေရာ အိပ္ေပ်ာ္ၿပီလား အခုခ်ိန္က စကားေျပာလို႔ အေကာင္းဆံုးခ်ိန္ ျဖစ္သည္။
အဏၰဝါ ဖက္ထားသည့္အားကို အနည္းငယ္ေလ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့ လြန္း မ်က္ခြံေလးက မသိမသာ လႈပ္ခတ္သြားသည္။ အေျခေအနက သူ႔ဘက္မွာ ႐ွိေသးသည္။
" ကိုကို "
" ကုိကုိ "
" ကိုကို! "
အဏၰဝါ တိုးတိုးေလး ေခၚေပမဲ့ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သူက တုပ္တုပ္ပင္ မလႈပ္ပါ။ အရင္က စိတ္နဲ႔ဆို ကိုင္ေဆာင့္ၿပီးၿပီ။ အခုေတာ့ အဏၰဝါ စိတ္ကို အမ်ားႀကီး ေလ်ာ့ထားရသည္။ သူ႔မွာ သားနဲ႔ကိုကို႔ကို ပစ္ထားခဲ့တာမလား။ သူသာ တစ္ခါတည္း ကုိကုိ႔ကို ရြာက ျပန္ကတည္းက တစ္ခါတည္း ေခၚသြားရင္ အခုလို ျဖစ္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး ကုိကုိ အားကိုးယံုၾကည္ရေအာင္ သူ စြမ္းေဆာင္ေပမဲ့ အခုေတာ့ ကုိကုိက သူ႔ကို မလိုအပ္ေတာ့သလို။ သားကိုပင္ ကုိကုိက သူ႔သားဆိုတာ ဖြင့္မေျပာခဲ့။ သူက တကယ္အသံုးမက်တဲ့ေကာင္....။
" ဘာလဲ "
အဏၰဝါ အေတြးယာဥ္ေၾကာမွာ နစ္ေျမာေနတုန္း ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံပိစိေလးေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုး မဖြင့္ဘဲ ထူးလာသည့္အသံ....။
" ကြၽန္ေတာ္ ေျပာစရာ ႐ွိလို႔ "
" သား အိပ္ေနတယ္ "
" သား အိပ္ေနတာနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္က ကိုကိုနဲ႔ ေျပာခ်င္တာေလ "
" သား ႏိုးသြားလိမ့္မယ္ "
အဏၰဝါ လြန္းစကားေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ႀကီး ၾကဳတ္မိသည္။ မ်က္ခံုးႏွစ္ခုကလည္း ထိစပ္ေတာ့မတတ္ ျဖစ္ေနသည္။ သားကို အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးၿပီ ေ႐ွာင္ေနတာ....။
" ႏိုး ႏိုး စကားေျပာမယ္ "
" ငါ အိပ္ေတာ့မွာ "
" မအိပ္ရဘူး ထ "
အဏၰဝါ ခုတင္တစ္ဖက္ကေန ထၿပီး လြန္း အိပ္ေနသည့္ဘက္ကို သြားၿပီး ေျပာလိုက္ေပမဲ့ အခုထိ မ်က္လံုးက မဖြင့္ဘဲ သူ႔ကို ျပန္ေျပာေနတာ။ သိပ္ၿပီးစိတ္႐ွည္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ေတာ့ ခက္သည္။
YOU ARE READING
ေက်ာက္ခ်ထားေသာ ရြက္ေလွငယ္ ( ကျောက်ချထားသော ရွက်လှေငယ် )
Romanceလင္းအဏၰဝါညိဳ ××× ၿပီးျပည့္စံုလြန္း Original plots (မူရင္း ေရးသားသူ) - Nay Zar Linn (အငယ္ )ကို အျပည့္အဝ credit ေပးပါတယ္႐ွင့္ မူရင္း plots ေရးသားသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေရးသားသည္။ ________________________________________ လင်းအဏ္ဏဝါညို ××× ပြီးပြည့်စုံလွ...
