အပိုင္း ( ၄၄ )
နံနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္သည္ ဖြင့္ထားသည့္ မွန္ျပတင္းေပါက္မွ တစ္ဆင့္ ခန္းစီးလိုက္ကာကို ေက်ာ္လြန္ကာ အိပ္စက္ေနသည့္ လူသားသံုးေယာက္အေပၚ ေနျခည္ႏုႏုက ျဖာက်ေနသည္။
ခန္းစီးလိုက္ကာေလးလည္း နံနက္ခင္းေလေျပႏွင့္အတူ ယိမ္းႏြဲ႔ကာ လႈပ္႐ွားေနသည္။ေတးဆိုငွက္တို႔၏ေအာ္သံတို႔သည္လည္း ၾကားရတတ္ေသးသည္။ ျခံထဲမွာ စိုက္ထားသည့္ပန္းရနံ႔တို႔ကလည္း ေဝ့တက္လာၿပီး ကလူက်ီစယ္ေနတတ္သည္။
ညက ေဘဘီလံုးသည္ အေဖႏွစ္ေယာက္၏ေဘးတြင္ အိပ္ေပမဲ့ ယခုနံနက္တြင္မူ အေဖႏွစ္ေယာက္၏အလယ္တြင္ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာလည္းဆိုလ်ွင္ တစ္ေရးႏိုး ၾကားထဲ ဝင္အိပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဏၰဝါ မသိေပမဲ့ လြန္းက အသာယာ ဖယ္ေပးၿပီး သားကုိ ၾကားထဲ ဝင္အိပ္ေစခဲ့သည္။
ေဘဘီ့ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသည္ အဏၰဝါ၏ဗိုက္ေပၚသို႔ ေရာက္ေနၿပီး ေခါင္းေလးသည္ လြန္းဗိုက္ေပၚ ေရာက္ေနသည္။ ေဘဘီ အိပ္ေရးပုတ္ခ်က္.....။
မ်က္လံုးအိမ္တို႔က သခင့္အလိုက် တန္းၿပီး မဖြင့္ႏိုင္ေသး။ မ်က္ခြံတို႔ကို အနည္းငယ္လႈပ္ခတ္ၿပီးမွ ဖြင္လိုက္ေတာ့ ဗိုက္ေပၚမွာ ျမင္ေနရသည့္ေျခေခ်ာင္းေသးေသးေလးေတြ။ က်စ္ သားက ဘယ္လိုလုပ္ၾကားထဲ ေရာက္ေနတာလဲ။ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ကိုကိုဗိုက္ေပၚမွာ သားက အိပ္ေနတာ ဗိုက္ေတြ ေအာင့္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။
အဏၰဝါ လြန္း ဗိုက္ေပၚက ေဘဘီ့ေခါင္းေလးကို မ,၍ ေခါင္းအံုးထက္မွာ အသာအယာခ်၊ ေနရာတက် သိပ္ၿပီး ေဘဘီနဲ႔လြန္းနဖူးထက္ အနမ္းတစ္ပြင့္ဆီ ေႁခြၿပီး အိပ္ရာမွ ထလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္ၿပီး ဝင္ကာ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ အဏၰဝါ ေရခ်ိဳးၿပီး ထြက္လာတဲ့အထိ ခုတင္ေပၚက သားအဖႏွစ္ေယာက္က အိပ္ေနတုန္း။
အဏၰဝါ ေအာက္ပိုင္းကို တဘတ္တစ္ထည္နဲ႔ ပတ္ၿပီး ေခါင္းကို တဘတ္တစ္ထည္နဲ႔ သုတ္ရင္း ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါကာ စားပြဲေပၚက ဖုန္းကို ယူ၍ အျပင္ကို ထြက္ကာ ဖုန္းေျပာသည္။ အဏၰဝါ ဖုန္းေျပာ၍ျပီးသည္အထိလည္း ေဖေရာ၊သားေရာ မႏိုးေသး။
YOU ARE READING
ေက်ာက္ခ်ထားေသာ ရြက္ေလွငယ္ ( ကျောက်ချထားသော ရွက်လှေငယ် )
Romanceလင္းအဏၰဝါညိဳ ××× ၿပီးျပည့္စံုလြန္း Original plots (မူရင္း ေရးသားသူ) - Nay Zar Linn (အငယ္ )ကို အျပည့္အဝ credit ေပးပါတယ္႐ွင့္ မူရင္း plots ေရးသားသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေရးသားသည္။ ________________________________________ လင်းအဏ္ဏဝါညို ××× ပြီးပြည့်စုံလွ...
