Saved By The Alpha (COMPLETED)

CHAPTER 30: Accidentally

Hapon na at nag si uwian na rin ang mga ibang kaklase ko. Kaya nag simula na rin akong mag impake at iniligay ang mga ibang gamit ko sa locker ko.

Habang nag liligpit ako‚ nasa harapan ko naman si Dhamon at nag a-ayos din ng gamit niya.

Napatigil ako sa pag ayos sa aking gamit at tinignan siya. “Hey,” I called him and he turned around to face me, “Hey. What is it?” he asked me while he is looking into my eyes.

“A-Ah... Okay ka lang ba? hindi mo na kami sinasamahan ni Ehnna sa cafeteria e. Nakakapanibago kasi.” naiilang na sabi ko sa kaniya at napahaplos sa aking batok.

He chuckled, “I am very sorry kung hindi ko na kayo na sa-samahan. Marami lang talaga akong ginagawa e, kaya minsan hindi ako nakakakain sa tamang oras. Pero pinapangako ko na babawi ako.” he smiled at me, kaya nginitian ko na lamang din siya, “I understand, sadyang naninibago lang talaga ako sa iyo. You are not like before.” I replied.

He nodded, “I know. Pero kung gusto mo sa-samahan kita bukas—”

Mabilis naman akong umiling sa kaniyang sinabi. “Huwag na ah, okay lang. Busy ka ’di ba? kaya dapat mong unahin ’yan. Naiintindihan ko naman iyon, akala ko lang kasi ayaw mo na kaming samahan ni Ehnna e.” naiilang kong sabi at pinilit ko na lamang ngumiti.

I really thought he didn't want to be with me anymore. Busy lang pala talaga siya, nako nako Lamia Jane, nakakahiya ka talaga.

“Sure-sure. Kung hindi ako busy bukas, sasamahan kita kahit saan ka pa mag punta dito sa campus.” he giggles.

Ilang minuto rin kaming nagkatitigan at habang tumatagal ay mas lalo kaming nailang parehas. “I have to go, see you tomorrow. Mag iingat ka sa pag uwi mo.” he said at tumango na lang ako at kumaway sa kaniya.

Nang matapos na ako sa pag aayos ay lumingon ako sa aking harapan kung saan nandoon sila Vandran. Sakto naman at umalis sila, kasama niya sina Whienne at Basilius. Naiwan naman si Vortigern dahil parang may ginagawa pa siya pero hindi ko na lang iyon pinansin at tumingin kay Ehnna na nasa aking tabi.

“Uy, alis na ako ah? hindi kita masasabayan ngayon palabas sa gate e. Mag papasama kasi sa akin si Cath sa lakad niya ngayon e, pasensiya na talaga ha?” sabi niya sa akin kaya ngumiti na lang ako, “Okay lang. Ingat kayo sa pu-puntahan niyo.” I said.

I am alone again. Sabagay, hindi ko rin naman masisisi si Ehnna, sobrang close niya kina Cath at Julia, tapos kami ay medjo lang.

Na sanay na rin kasi ako mag isa, kaya okay lang din sa akin kahit na wala akong kasama. Pero mas better kung may kasama ako— aba, ewan! bahala na. Tutal malaki na ako, dapat nga hindi na ako nag se-selos kina Cath at Ehnna.

I sigh, at isinuot ko ang bag ko. Bahala na, huwag ko na lang muna isipin iyon. Makakasama ko pa rin naman si Ehnna e, bukas sigurado ako. Ang importante, maibibigay ko na itong ring folder binder kay Kiel.

Akmang aalis na ako at lalabas sa pintuan nang bigla akong tinawang ni Vortigern kaya nilingon ko siya mula sa aking likuran, “Hey! wait!”

“Ano?”

“Can I see what’s on the folder?” he asked honestly and he pointed the folder in my right hand.

"No," I said with a shake of my head, “This is my private stuff—”

Lumapit naman siya ng dahan-dahan sa akin, “Bakit ka pumasok doon sa private room ng library? alam ba ’yon ng librarian doon?” tanong niya sa akin na ngayo’y kaharap ko na siya.

“A-Ah— basta. Kailangan ko nang umalis—” tatalikuran ko na sana siya pero bigla niyang hinawakan ang kaliwang kamay kaya dahil doon sa ginawa niya ay napatingin ako sa aking kamay na ngayo'y hawak-hawak niya at inangat ang aking tingin para tignan siya.