EPILOUGE

138 16 16
                                    

9 years later..

Isang lalakeng naggigitara habang nagpeperform sa stage sa isang birthday party. Nang matapos, niligpit na niya ang gitara sa lalagyan at akmang tatayo na sana nang may dalawang babae ang humarang sa kaniya.

He looked at the girls, laguidly.

"What?" He asked.

"Oh.." nagkatinginan ang dalawang babae at nagtawanan.

"Nagkamali ka ng nabunot.. ang cold niya." The blonde girl mumbled to the other girl.

"Exactly.. that's what I want.." the other girl replied sexily.

Naglabas ang lalake ng mabigat na hininga at hinayaan na lamang ang dalawang babae. Aalis na sana siya sa harap ng mga ito nanh inakbayan siya ng kasamahan niyang musician.

"Hey.. where are you going? Tatalikuran mo lang 'yung mga girls ng ganiyan?" Natatawa nitong sabi.

Tumingin ang umakbay sa kaniya sa dalawang babae "Hey girls, both of you look gorgeous right now.." sabay kindat niya sa dalawa. Mahinang tumawa naman ang dalawang babae. Pilit tinatanggal ng lalake ang pagkakaakbay pero hinigpitan ito.

"This is my co-musician, our guitarist, his name is Zarden.. Zarden Darwell." Pagpapakilala ng co-musician sa kanila.

"Oh nice name, like him.." kinikilig na puna ng isang babae.  "Is your friend, single?" Tanong ng babae.

Agad na hinawi ni Zarden ang kamay ng co-musician niya at inangat ang kanan niyang kamay.

"I am married." Diin niyang sagot sa dalawang babaeng ito.

Nanlumo ang mukha ng babae at umalis sa harap niya sinundan naman ito ng isa. Bagsak balikat ang ginawa ng kasama niya.

"Is that it? Bakit naman---"

"Shut up," he cut him off and skedaddled at the party.

He let out a sigh when he entered his car and turned on the engine.

ZARDEN'S POINT OF VIEW

I stopped the car when a tears blocked my sight. I gripped the steering wheel and sob there inside.

Halos araw-araw hindi ko mapigilan ang sarili ko.

Until now.. I can't move on.

Until now.. it hurts.

I parked the car and Mang Lorenz approached me.

"Sir good afternoon.."

"Good afternoon."

Kinuha ko ang boquet na bulaklak na nasa back seat. I smiled when I can see her by here. Naglakad ako palapit doon at mas ngumiti.

End of pov.

Nakangiting tinintingnan ni Mang Lorenz si Zarden.

Lumapit ang isang bagong hardinero kay Mang Lorenz "Kahapon nakita ko rin siya, araw araw ba siyang nandito?"

Tanging tango ang sagot ni Mang Lorenz.

"Asawa niya 'yan na namatay nine years ago.. diyan sa upuan rin siya namatay, kinwento sa akin ng isang kaibigan niya." Pagkikwento ni Mang Lorenz.

Caretaker si Mang Lorenz sa lugar na 'yon. Kaya alam na alam na niya ang nangyari no'ng araw na iyon dahil kinwento iyon sa isang matalik na kaibigan ni Zarden.

"Diba patay na 'yan? Hindi ba siya nakahanap ng iba? Ang ibig kong sabihin, pwede naman siyang maghanap ng iba--" sinapak ni Mang Lorenz itong lalakeng nagngangalang Arman.

Taste of FriendshipWhere stories live. Discover now