သူရိယေနမင္းႀကီးသည္ ကမာၻေျမေပၚသို႔ အလင္းေရာင္မ်ားကိုျပန္လည္ျဖန္႔က်က္ လာၿပီျဖစ္သည္။ ဤအခ်ိန္ကား အာ႐ုံတက္ခ်ိန္ျဖစ္၏။ ေက်းငွက္သာရကာမ်ား၏ တက်ီက်ီေအာ္ျမည္ကာ ေတးသီက်ဴးေနသံမ်ားကို ၾကားေနရသလို၊ လင္းၾကက္တြန္သံမ်ားႏွင့္
႐ြာဦးေက်ာင္းမွ အုန္းေမာင္းေခါက္သံကိုလည္း ၾကားေနရၿပီျဖစ္သည္။ ဆြမ္းေတာ္အတြက္ ဆြမ္းထခ်က္သူမ်ားေၾကာင့္လည္း အိုးခြက္ပန္းကန္သံမ်ားႏွင့္ ဆူညံေနၿပီျဖစ္သည္။
လယ္ယာအလုပ္သမားမ်ားအတြက္နံနက္မိုးေသာက္ကာစ အခ်ိန္သည္ အလုပ္စဆင္းရန္ သင့္ေတာ္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အဘယ္
ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေစာေစာအလုပ္ဆင္းလွ်င္ ေနပူဒဏ္သက္သာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ေတာ႐ြာမ်ားတြင္ နံနက္ေစာေစာထၾကျခင္းမွာ တမင္လုပ္ယူစရာမလိုေသာ အက်င့္ဓေလ့တစ္ခုပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
႐ြာကိုေရာက္သည္မွာ တစ္ပတ္ပင္ရွိေသးေသာ
ခ်မ္းေျမ့မွာေတာ့ ဤသည္ကိုအသားမက်ေသးပါ။ ေယာက်္ားေလးပီပီ ေနာက္က်မွအိပ္ရာထတတ္ေသာအက်င့္ႏွင့္ ညဥ့္နက္ေအာင္ဂိမ္းေဆာ့ျခင္းအက်ိဳးေၾကာင့္ နံနက္ဆိုေတာ္ေတာ္ႏွင့္မထႏိုင္ပါ။ယခုတြင္လည္း အသံ
ပလံမ်ားေၾကာင့္ ႏိုးတစ္၀က္ျဖစ္ေနေပမယ့္ မထႏိုင္ေသးပါ။ ဆက္၍အိပ္ေနခ်င္ပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ျငား......ခ်စ္ရသူေလးဆီ လူပ်ိဳလွည့္ရဦးမည္ျဖစ္၍.....
အေတြးႏွင့္ပင္ၿပဳံးမိကာ အိပ္ရာမွ သိမ္းက်ဳံးကာမိပါေတာ့သည္။
ခ်မ္းေျမ့တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာသစ္ ေရမိုးပါတစ္ခါတည္းခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးစင္စင္လင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပစ္တြင္ လူႀကီးမ်ားပင္ နံနက္စာ၀ိုင္းဖြဲ႕စားေသာက္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ထမင္းၾကမ္းေၾကာ္ႏွင့္ အေၾကာ္ မဟုတ္ရင္ မုန္႔ေပါင္းႏွင့္အေၾကာ္ တစ္ခုခုပင္ျဖစ္လိမ့္မည္။
"ဟာ....ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္မေစာင့္ၾကဘူးဗ်ာ"
ခ်မ္းေျမ့ ေျပာလည္းေျပာရင္း အဘိုးျဖစ္သူနား၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့....မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာထိုင္ေနတဲ့ေမေမနဲ႔ေဖေဖ ႏွစ္ေယာက္အနက္ ေဖေဖက -
YOU ARE READING
"အကြင်နာပိုပါသည် မောင့်ဟန်ချီ"(Completed)
Short Story"မောင့်နာမည် ချမ်းမြေ့မောင်ပါ ဟန်ချီရဲ့စိတ်ရောကိုယ်ရောနှစ်ပါးစလုံးကိုရွှင်လန်းချမ်းမြေ့စေမယ့်ချမ်းမြေ့မောင်ပါခင်ဗျာ... ဟဲဟဲ" //ချမ်းမြေ့မောင် "ဒီမျက်နှာရူးကတော့လား...." //လှမျက်ဟန်ချီ (ကျေးလက်ဟာသလေးပါနော်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပါပဲ။ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံး...
