"ကိုကြီး ဟန်ချီ...ဒီမှာဗျို့ ကိုကြီးဟန်ချီအတွက် စာပါလာတယ်"
တကြော်ကြော်အော်ခေါ်နေသံကြောင့် ဦးစံသာတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ထွက်ကြည့်လိုက်မိသည်။ခြံရှေ့မှာလောင်းလှေစီးတစ်စီးရပ်ထားသည်ကိုတွေ့သည် ။ဘယ်သူတွေလဲ သေချာလှမ်းကြည့်မိတော့ ဖိုးချစ်နှင့်ဖိုးနှစ်တို့ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ပင်။ တစ်ရွာလုံးရဲ့ ငမွှေကောင်တွေ။
"ဘာတုန်းကွ...ဆူဆူညံညံနဲ့"
ကလေးနှစ်ယောက်မှာ ဦးစံသာအားမြင်တော့ အနည်းငယ်တန့်သွားသည်။ပြီးမှ မ၀ံ့မရဲပုံစံနှင့်...
"ဒီမှာ...စာပေးခိုင်းလိုက်လို့ ဘကြီးရေ"
ခြံ၀န်းပေါက်နှင့် အိမ်သည် အနည်းငယ်လှမ်းသည်ကြောင့် အော်ပြောနေရသည့် အခြေ အနေပင်။ ခြံ၀န်းထဲ ရေပြည့်နေသည်ကြောင့် ဦးစံသာမှာ ဆင်းသွားလို့လည်းမရ။ အော်အော်ပြောနေရသည်လည်း မဟုတ်သေးနှင့်။
"ဘာပြောသလဲမကြားရဘူးဟ..အိမ်ရှေ့ထိလာခဲ့ဟေ့"
ဦးစံသာလှမ်းခေါ်တော့ ကလေးနှစ်ယောက်လည်း ခြံထဲထိ လှေစီး၀င်လာခဲ့သည်။ လောင်းလှေအား ဦးစံသာရပ်နေသော အိမ်ရှေ့တံခါးရှေ့ ရပ်လိုက်ပြီးမှ....
"ဒီမှာ စာပေးခိုင်းလိုက်လို့ဗျ"
ဖိုးချစ်မှ လက်ထဲကစာအားမြှောက်ပြကာပြောတော့ ဦးစံသာမှာ နားမလည်သလိုကြည့်သည်။
ဘယ်ကစာလဲ...?
"ဘယ်ကစာတုန်း..? မင်းတို့နှစ်ကောင် ငါ့ကိုတော့ နောက်မယ် မကြံနဲ့နော်.."
"ဟာ...ဘကြီးကလည်း တကယ်ပေးခိုင်းလိုက်လို့ပါဆို ဟုတ်တယ်နော် ဖိုးနှစ်."
"ဟုတ်တယ်ဗျ...ဟို ကိုကြီးချမ်းမြေ့မောင်က လှမျက်ဟန်ချီဆီပေး ပေးပါဆိုလို့ သားတို့ကယူလာတာ"
ဖိုးချစ်အပြောကို ဖိုးနှစ်ကလည်း ၀င်ထောက် ခံ၏။ ဦးစံသာမှာ အတွေးများရသည်။ ချမ်းမြေ့မောင်ဆိုသည့်ကလေးအား သူသိသည်။ သူကြီး ၏မြေးဆိုသည့်ကောင်လေး ပင်။ အဲ့ကောင်လေးက ဘာလို့ သားငယ်ကိုစာပေးရတာလဲ? ပြီးတော့ ဘာမို့လို့ စာရေးပြီးပေးရတာ?
YOU ARE READING
"အကြင်နာပိုပါသည် မောင့်ဟန်ချီ"(Completed)
Short Story"မောင့်နာမည် ချမ်းမြေ့မောင်ပါ ဟန်ချီရဲ့စိတ်ရောကိုယ်ရောနှစ်ပါးစလုံးကိုရွှင်လန်းချမ်းမြေ့စေမယ့်ချမ်းမြေ့မောင်ပါခင်ဗျာ... ဟဲဟဲ" //ချမ်းမြေ့မောင် "ဒီမျက်နှာရူးကတော့လား...." //လှမျက်ဟန်ချီ (ကျေးလက်ဟာသလေးပါနော်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပါပဲ။ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံး...
