"အကြင်နာပိုပါသည် မောင့်ဟန်ချီ"(Completed)

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း(Final)

                           (Uni)

ဒီနေ့က ကျွန်တော့်ဘ၀ရဲ့ အပျော်ဆုံးနေ့ဖြစ်သလို ချစ်ရသူအား ကျွန်တော်တစ်ဦးတည်းသာလျှင်  ပိုင်ဆိုင်သည် ဖြစ်ကြောင်း မှတ် ကျောက် ရေးတင်တဲ့ နေ့ဆိုလည်း မမှားဘူး။

ကျွန်တော် မြတ်နိုးရတဲ့လူသားလေးကို ဒီရက် ဒီချိန်ကစပြီး တစ်သက်တာ ပိုင်ဆိုင်ရတော့မည်ဆိုတဲ့ အသိက လူတစ်ကိုယ်လုံးကို ပျော်ရွှင်မှုအတိဖြင့် လွှမ်းခြုံထားတော့...ရင်တွေဆို ခုန်ရလွန်းလို့ ပေါက်ထွက်မတတ်ပဲ။ 

ကိုယ်အလိုချင်တောင့်တဆုံး အရာတစ်ခုက ကိုယ့်ရှေ့မှာ ရှိနေပြီး  မကြာခင်အချိန်တွင်းမှာလည်း  ကိုယ့်အပိုင် ဖြစ်လာတော့မယ့် အခါမှာပေါ့.... တခြားသူဆို ဘယ်လိုခံစားရပြီး ဘယ်လိုတွေပြုမူတုံ့ပြန်ကြမလဲ မသိပေမယ့် ချမ်းမြေ့မောင်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ မျက်ရည်တွေကျနေမိပြီဗျ။  ၀မ်းသာလို့ ကျမိတဲ့ မျက်ရည်ပါ...၀မ်းသာလွန်းလို့!

တလှိုက်လှိုက် တက်လာတဲ့ပျော်ရွှင်မှုတွေက နှလုံးအိမ် တစ်ခုလုံး ပြည့်လျှံနေတော့  အရည်တစ်ချို့အဖြစ် မျက်၀န်းကနေ စွန့်ထုတ်လိုက်ရတယ်ထင်ပါရဲ့။

တစ်စက်ပြီး တစ်စက် စီးကျနေရော။ ကျွန်တော်ငိုနေခဲ့တယ် တားမရစီးမရတဲ့အထိ။ သို့ပေမယ့် ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေကတော့ ပြုံးနေခဲ့မှာအသေချာပါပဲ။ အင်း......ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်ထဲမှာရောပေါ့။

ယောကျာ်းလေး နှစ်ယောက်ရဲ့ ပေါင်းစီးခြင်းဖြစ်လို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မင်္ဂလာပွဲက ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးပါပဲ။ အိမ်မှာပဲ သင်္ဃာတော်တွေဖိတ်ပြီး ဆွမ်းကပ်လိုက်ကာ  ရင်းနှီးသူတစ်ချို့ဖြင့်သာ  အကျဥ်းရုံးလုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါကလည်း ချစ်ရသူရဲ့ ဆန္ဒပါပဲ။ ကျွန်တော်ကတော့ ချစ်ရသူရဲ့ ဆန္ဒကို ပါရမီဖြည့်ပေးလိုက်ရတာပေါ့။

ဒီလို စီစဥ်လိုက်ရတာပဲ ကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော့်တို့ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုကို လက်ခံပေးနိုင်တဲ့ အသိုက်၀န်းလေးထဲမှာပဲ ဆိုတော့ စိတ်ချမ်းချမ်းမြေ့မြေ့နဲ့ မင်္ဂလာယူလို့ရတာပေါ့။  မဟုတ်ရင်တောင် ကျွန်တော်တို့မင်္ဂလာပွဲကို လာပြီး အတင်းအဖျင်းပြောမယ့် .... နောက် ကွယ်မှာ ကဲ့ရဲ့ကြမယ့် လူတွေနဲ့ တွေ့နေရဦးမှာ ။ အဲ့လိုသာဆို ကျွန်တော်ဆိုတာထက် ချစ်ရသူ ညှိုးငယ်ရမှာကို မလိုလားတာကြောင့် ဒီလို အကျဥ်းရုံးလိုက်တာ အကောင်းဆုံးပဲလို့ ထင်မိတယ်။ ချစ်ရသူကို ပျော်ရွှင်စရာနေ့ရက်လေးမှာ စိတ်မချမ်းမြေ့မှုတွေ မရှိစေချင်ဘူး။ ပျော်ရွှင်မှု အတိပြီးတဲ့ အမှတ်တရ နေ့စွဲ တစ်ခုအဖြစ်ပဲ ချစ်ရသူရဲ့ ရင်ထဲမှာ ထင်ကျန်စေချင်တယ်။