Dear Future Boyfriend

Chapter 21

Pag katapos kong maligo, kinuha ko ang cellphone ko sa kwarto dahil kanina pa ito tunog ng tunog.

Kuya Liam calling ...

"Hello, kuya?"

"Open your camera"

I open my camera. "Napatawag ka?"

"Just want to check kung wala ka pang ginagawang masama dyan"

I rolled my eyes. "Duh. Miss mo lang ako. Umamin kana"

This time sya naman ang umirap. "Ang tahimik nga ng buhay ko dahil wala ka"

"Alam mo, bahala ka sa buhay mo. May pasok pa ako. Bye!"

Pinatay ko na ang tawag bago pa ako tuluyang mainis kay kuya. Kahit hindi nya sabihin alam ko naman na namimiss nya lang ako.

Wala siguro syang mautusan na magluto sa pagkain nya sa tuwing wala sila daddy. Kawawang Liam Sebastian.

"May pancakes na sa mesa, Rana. Nauna na si Kuya Andrew. Kanina pa daw kase tawag ng tawag si boss. Aalis na din ako dahil kailangan na daw tayo don"

Hala. Hindi pa ako naka bihis. Nakakahiya baka akala ni ninong Rj ay pa petiks petiks lang ako dito.

"Sge. Mag papatuyo lang ako ng buhok. Mag iingat ka!"

Hindi na ako naka tawag kay Kiyo dahil kay kuya. Nagmamadali na akong kumain at nagbihis at tumakbo palabas.

Walking distance lang naman ng shop mula sa apartment na tinutuluyan namin. Mag lalakad lang ako ng mahigit sampung minuto.

I texted Kiyo nalang dahil nga hindi ko na sya natawagan.

"Hey, its probably evening na dyan. Papasok na ako. I'm sorry hindi na ako naka tawag nagmamadali kase ako. Ingat ka lagi! Don't skip meals and I love you so much bebu!"

Ilang segundo lang ay nagreply naman agad si Kiyo.

"Goodmorning! How's your sleep? I hope you'll have a good day today. Don't skip your meals to and take care! I miss you beautiful. I love you so much and I can't wait to see you"

"Bonjour!" Naka ngiting bati ko kay ate emily. Isa din syang filipino.

"Bonjour my beautufil Rana!"

Sobrang daming tao nga agad. Kaya pala nagmamadali sila Andi na umalis. Sa loob naman lahat kami nagtatrabaho. Minsan kapag kulang talaga sa service crew kami na din nila Adi ang nag seserve.

"puis-je avoir un verre d'eau?" (Can I have a glass of water?"

I smiled and answered "Oui. s'il vous plaît donnez-moi une minute" (Yes. Please give me a minute)

Mostly ay puro pasta, breads, pancakes at mga drinks ang meron dito. Sa gabi ay may steaks din. Pero madalang lang naman kami gabihin.

"Merci" (thank you)

Sa loob ng isang linggo, isang beses palang ako naka encounter ng racist dito. Kahit saang bansa naman ay sa tingin ko hindi mo maiiwasan na maka salamuha ang mga katulad nila.

"Hey. Nandito kana pala" naawa ako pagkakita ko kay Andrew dahil pawis na pawis na kaagad ito.

"You look tired, take a rest first. I'll do this" turo ko sa bread na minamasa nya.

"Its okay."

"Hello. How's your sleep?" Ngumiti ako kay Conrad. Isang pastry chef dito. Sobrang galing nya andami ko ng natutunan sakanya. He can talk english kaya hindi ako nahihirapan na kausapin sya.

"I had a nice sleep, last night. Thanks to you!" Pagbibiro ko. Maaga kasi kaming nag out kahapon dahil tinapos na nya lahat ng aming gagawin.

He wink at me "Anything for you!"

"Parang type ka ni Condrad" pang aasar saakin ni Adi. Pinanlakihan ko sya ng mga mata.

"Mas matanda pa si Condrad sa tatay ko ano kaba"

Hindi maiwasang hindi matawa ni Andrew sa kabaliwan ng kapatid nya.

"Hey, nous avons besoin de quelqu'un dehors. Quelqu'un qui peut parler philippine" (Hey, we need someone outside. Anyone who can speak filipino?)

I raised my hand. "moi" (me)

"viens ici" (come here)

Sumunod ako kay Esmeralda, dinala nya ako sa counter at laking gulat ko dahil si Asher ang nasa harapan ko ngayon.

"Hi" naka ngiting bati nito.

"Anong ginagawa mo dito?" Gulat kong tanong.

Napakamot ito ng batok. "Travelling?" Sagot nya na may halong pang aasar.

"Qu'a t'il dit?" (What did he say?) Bulong saakin ni Esmeralda.

"Il veut du latte" (He wants some latte)

"Woah. You speak french pala. That's nice! Akala ko pa naman ay nangangapa kapa sa lengwahe nila" Si asher ba talaga ang nasa harapan ko? Kanina pa kasi ito ngiti ng ngiti kahit wala namang nakakatawa.

"Umupo ka muna at hintayin ang kape mo."

"Hihintayin kita. Hindi ako aalis hanggat hindi ka lumalabas" sambit nito bago humanap ng mauupuan.

Pumasok ako sa kitchen at hindi na lumabas ulit.

Sinundan ba ako ni Asher dito?

"May customer daw na filipino?" Tanong ni Adi.

"Yeah. I know him"

"Talaga? Sino?" Pangungulit nito.

"You don't know him" naka ngiting sagot ko.

"Akalain mo may napapadpad na pinoy dito" na amaze pa talaga sya. Eh kami nga ay pinoy.

Hindi ako maka pag focus ng maayos dahil kay Asher. Sinilip ko kasi ito at nasa labas pa din sya. Drinking his coffee and enjoying the view.

"Lunch break na, Rana. Hindi kapa ba kakain?" Tanong ni Andrew.

"Can I go outside for awhile? If they are looking for me sabihin mo nalang na nasa CR lang ako. Make excuses for me. Saglit lang naman" bilin ko kay Adi. Di ko na sya hinintay sumagot, lumabas na ako at hinatak palabas si Asher.

"This is not a playground, Asher"

He chuckle "Hey, chill. I'm just here to buy some coffee and pancakes. May masama ba don?"

"Quit playing your games. I know you"

Wala sa Paris ang parents ni Asher. Kaya sigurado ako na hindi sila ang pinunta nya dito.

"Go home"

He acted like he was hurt. "Grabe ka naman. Ang layo pa ng binyahe ko tapos papauwin mo lang ako?"

I'm getting irritated na talaga. I take a deep breath.

"Why are you here?"

I don't know why Im getting mad. Pwede naman lahat pumunta dito. Pero iba kase kapag si Asher na ang pinag uusapan. I know him and that's what Im getting mad at.

He looked around and whistle.

"Dad was here yesterday for a business meeting and I was supposed to help him but he said I can just roam around the city."

Lies.

"Stop lying"

He tap my back. "I wouldn't do anything stupid. I promise"

Kapag nalaman ni Kiyo na nandito si Asher. He'll get mad. This wil turn into a misunderstanding. Hindi ko nga alam kung kilala ba sya nila Adi at Andrew.

"I don't really understand you, Asher"

I walked out.