"ေျပာ မေန႕ညကဘာလို႔ျပန္မလာတာလဲ !!"
"ဟို ဒီ ဒီလိုပါပဲ...."
"အင္း ေပါက္ကရေတြျပန္ၾကားရရင္ ကိုယ့္အဆိုးမဆိုနဲ႕ေနာ္"
ဒီလူႀကီး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ လူကိုရစ္ၿပီ။ညက ခိုက္ အိမ္ျပန္လာမို႔ပါပဲ Bar မွာမူးရင္းနဲ႕ ေမွာက္သြားတာနဲ႕ မနက္ေရာက္သြားသည္။
ခိုက္က ဒီလိုပဲ ေနေနၾက။ညအိမ္မျပန္ျဖစ္တဲ့ရက္ေတြဆို ခ နဲ႕ ေခါင္အတြက္ေတာင္ မထူးဆန္းေတာ့။လိုက္လဲမရွာတတ္ၾကသလို မနက္မွအိမ္ျပန္ေရာက္လဲ ဘာမွမေျပာၾကဘူး။
ၾကည့္ရတာ အဲ့လိုေန႕ရက္ေတြ ခိုက္အတြက္ ကုန္ဆုံးၿပီထင္တယ္။ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲဆို Ram ဆိုတဲ့ လူႀကီးေၾကာင့္ေပါ့။
ဘဲႀကီး ဒယ္ဒီ စနက္နဲ႕ ေသမလိုျဖစ္ခဲ့ရတုန္းကလဲ ေဆး႐ုံေစာင့္ေပးတာ ဒီလူႀကီးပဲ။ ခိုက္ ဒီလူႀကီးနဲ႕ အတူရွိေနရင္ ဘာလို႔ မွန္းမသိ လူကို အရမ္းပိုင္စိုးပိုင္နင္းလုပ္သလို ခံစားရသည္။
ေဆး႐ုံမွာထဲကမဟုတ္ မူးၿပီးတူတူအိပ္ၿပီးထဲက ထူးဆန္းေနတာ။အဲ့ညက ခိုက္ ရာဇဝင္ရိုင္းသြားသည္။အထက္ ပုဂၢိုလ္ ဘဝကေန ေအာက္ ပုဂၢိုလ္ ဘဝလဲေရာက္ရသည္။ရင္နာမဆုံးျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာဆိုၿပီး ေအာ္ငိုကာေသာင္းက်န္းေတာ့ ဒီလူႀကီးက ဘယ္သူမွမသိေအာင္ ခိုက္ကို တိုးတိုး ေျပာလိုက္တဲ့စကားရွိတယ္။
အဲ့တာက....
"အဟက္ !! ကိုယ္တာဝန္ယူမွာပါ"တဲ့
ခိုက္ ကႏွောက္ၿပီးေျပာတယ္ပဲထင္ခဲ့တာ။တကယ္လဲ အဲ့လူႀကီးအေနအထားနဲ႕ဆို One night stand ေလာက္နဲ႕ တစ္ဘဝလုံးစာ ရင္းၿပီးတာဝန္ယူမယ္ဆိုတာက ဘယ္သူၾကားၾကားရီခ်င္စရာပဲေလ။
ခ ေျပာျပသလိုဆို ဘဝရဲ႕ သုံးပုံႏွစ္ပုံေလာက္က နိုင္ငံျခားမွာေနခဲ့တာ ဒီလို ကိစၥမ်ိဳးေတြႀကဳံေတြခဲ့ရမွာပဲ။အဲ့လူႀကီးအတြက္ဆို ထူးဆန္းမွာေတာင္ မဟုတ္ေတာ့။
သူတာဝန္ယူမယ္ေျပာေတာ့ ခိုက္ လဲ ယူေလ ယူေပါ့ ပင္ပင္ပန္းပန္းအလုပ္မလုပ္ရပဲ တစ္ဘဝလုံး လူႀကီးေကြၽးတာစားရမယ္ဆိုရင္ ခိုက္ကိုတာဝန္ယူလို႔ လက္လြယ္စပယ္ေျပာလိုက္မိတာ။
YOU ARE READING
ʀᴇɴᴏ
RomanceThis is a work of fiction. Any names, characters or events are fictional.