Eumythymn Hunter

Time Walker

JP's POV

"For the students' sake, any Master here?" sigaw ko ng makarating na ako sa Faculty Office kasabay ng pagkatok ko sa pinto.

Walang sumagot, masama ito.

'Teka, kung ang plano ng mga kalaban ay ang ipunin ang mga Masters sa timog na bahagi ng paaralan, mas mataas ang tiyansa na mayroon ng master sa South Wing.'

May ngiti sa mga labi at may determinasyon kong tinahak ang daan patungong timog.

Nakakabahala ang damage na nakuha ng paaraalan, maraming mga craters at gusaling nagtamo ng mga pagsabog - pero hula ko, sina Drago at Kadaski ang may pakana ng mga iyon at hindi ang mga ninja na kalaban namin.

Umiling-iling ako ng ilang saglit upang maibalik ang konsentrasyon ko sa misyon na ibinigay sa akin ni President Zeky.

"Razor Spikes!"

Nanlaki ang mga mata ko sa papalapit ng atake - mga patalim na nagmula sa gusali mismo ng mga Arcacia ang naporma bilang spikes at nagsimulang magliparan patungo sa akin.

'Tch, hindi ako makakailag! Pero kahit ganoon, susubukan ko pa rin!'

At sumirko-sirko na nga ako sa gitna ng field, minsan ay nakakailag at minsan ay nasasabitan ng mga nasabing patalim.

"AH!" Napaluhod ako ng masaksak ako ng isa sa mga Razor Spike sa kanang hita ko.

Hindi ko makita ang mga kalaban, at ang mas malala ay hindi ko rin maramdaman kung saan sila nagtatago.

"Earth Wall!"

"Nature Sprites!"

"Delajora Magnum!"

Sigaw nila, at nahanap ko na lamang ang sarili kong iniilagan ang mga spikes na gawa sa vines, samantalang ang Earth Wall magic naman ay naitulak ako patungo sa likod ng gusali dahilan para mawalan ako ng maaatrasan.

Hindi ko pa narerecover ang balanse ko nang umusbong ang malaking halaman na naglalaway ng asido sa ibabaw ng ulo ko.

"I'm so doomed." bulong ko sa sarili, 'ito na yata ang katapusan ko...'

Naririnig ko ang mga tawanan ng mga kalaban sa kabilang bahagi ng earth wall, at nakakairita ang katotohanang wala akong laban sa kanila.

Makalipas ang halos limang minuto ay nagtaka ako sa kung bakit hindi pa rin bumubuga ng asido ang Delajora Magnum sa ibabaw ng ulo ko.

'Huwag nilang sabihing kinakaawaan nila ako ngayon?'

"Ugh!"

"Ah!"

'Anong nangyayari sa kabilang bahagi at mukhang may dumating upang patumbahin ang mga ninja na nag-trap sa akin?'

"Yumuko ka! Water Blades!"

Agad naman akong sumunod sa pamilyar na boses na iyon, pero sino bang linoloko ko, alam kong boses iyon ni Master Hegara.

Lumuhod ako at saka naman nahiwa ang earth wall, ang mga spike at ang halaman na pumapalibot sa akin, sa wakas ay malaya na ako.

"JP! Ayos ka lan-,"panimula ni Master Hegara kasabay ng pagtalon niya pababa sa Hydra, ngunit nahinto siya sa pagsasalita nang lumapag sa pagitan namin si Virdjana.

'Teka? Bakit sila magkasama?...Asdfghjkl, ano ba naman ako, malamang ay nagkita sila ulit pagkatapos kaming paghiwa-hiwalayan ng mga kalaban kanina.'

"Jordan, I knew you're with Zeky when we got separated, where is she now?" seryosong tanong niya sa akin.

"Woah, what the heck happened to you?" I asked in surprised, seeing that her clothes were drenched in blood, and it's fresh blood!

Natahimik siya sa tanong ko at napalingon kay Master Hegara, na para bang may sikreto silang itinatago sa akin.

"Assassin, what happened to you?" I repeated my question.

"It doesn't matter. Where is Zeky?" balik-tanong niya sa akin habang pinupunasan ang bahid ng dugo sa kaniyang pisngi.

'Damn, she's eerie. Am I the first one to see her in this state?'

Napalunok muna ako ng laway bago nagsimulang ikuwento sa kanila ang nangyari sa side namin ni President Zeky.

Nagulat nga ako at hindi man lang nagbago ang mga facial expressions nila. Sumunod ay ang biglang pagsakit ng hita ko dahil sa nakatarak na spike rito.

"Ack..."

"JP! Miss Assassin, find a doctor immediately!" utos ni Master Hegara kay Virdjana.

"I believe they also evacuated in that Shelter. Allow me." sabi ni Virdjana at saka lumuhod para tingnan ang sugat ko, "it pierced through his leg, we should let a professional healer take care of him. If we pull it out, he might faint or die due to blood loss."

"About the enemy, given that this happened so suddenly, and began when the students were still sleeping. We have none, yet in terms of strength the Masters could easily overpower them." began Master Hegara in a calm tone.

'This old man, can't you focus on your injured student for now?' I complained in my head.

Master Hegara continued talking to himself, but I found myself zoning out in rage. As I felt that I had enough of his monologue, I tap on my wound drove me back to my senses.