↳❝ do you need someone
or do you need me? ❞↲
▪ gdzie jaehyun jest samotnym biznesmanem potrzebującym
zrozumienia, a taeyong to jeden z najlepszych striptizerów w
seulu który będzie w stanie spełnić wszystkie marzenia junga...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☆ .* :☆ﾟ. ───
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Stresował się wyjazdem o wiele mocniej niż by tego chciał.
Nie mógł zmrużyć oka przez całą noc, nerwowo kręcąc się z boku na bok, co jakiś czas sprawdzając swój telefon.
Jego sekretarka Yoona miała przygotować mu pełny i należyty względem pana prezesa zestaw początkującego biwakowicza, jednak nie poinformowała go o tym, czy wszystkie niezbędne rzeczy zostały przez nią zakupione i dopiero rano, gdy otwierał bagażnik swojego czarnego Jeepa Avenger, zobaczył, że kobieta zapakowała mu wszystko tak, że bez problemu mógł zamieszkać przez weekend w lesie, bez dostępu do internetu i bieżącej wody.
Jaehyun ubrany w kremowy wełniany sweter, czarne materiałowe spodnie i z markowymi okularami przeciwsłonecznymi na nosie wyglądał kompletnie inaczej niż Taeyong który ubrany w szary dres, spraną podkoszulkę i z pierwszą lepszą czapką na głowie, szedł w jego kierunku, w ręku trzymając średniej wielkości plecak, który rzucił na tylne siedzenie Jeepa, samemu zajmując wolne miejsce z przodu.
— Jaesuk pospiesz się bo mogą być korki i się spóźnimy — Krzyknął Taeyong, zamykając głośno drzwiczki od samochodu, na co Jung pokiwał głową i zerkając ostatni raz na swój bagażnik by upewnić się że wszystko mają, zamknął go i usiadł za kierownicą, prosząc Lee by wpisał mu adres pola namiotowego w GPS nim wyjadą.
W odpowiedzi usłyszał tylko "pozwól mi zarządzać radiem i muzyką na czas podróży, a wpisze ci do tego GPS-a nawet firmę z której kupuje sobie majtki, jeśli będziesz chciał".
Czasami chłopak bywał niepoważny w słowach które wypowiadał co często go dziwiło i dekoncentrowało - zwłaszcza gdy pracował a Lee wchodził mu do gabinetu i prosił by posłuchał z nim nowo wydanej piosenki jego ulubionego idola.
