↳❝ do you need someone
or do you need me? ❞↲
▪ gdzie jaehyun jest samotnym biznesmanem potrzebującym
zrozumienia, a taeyong to jeden z najlepszych striptizerów w
seulu który będzie w stanie spełnić wszystkie marzenia junga...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☆ .* :☆ﾟ. ───
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Czekał na ten moment długie miesiące, poprzedzone ciężką pracą, wyrzeczeniami i setkami rozmów, które nie zawsze kończyły się pozytywnie – mimo tego nie czuł się tak, jak myślał, że będzie się czuł.
Ten projekt był dla niego i dla jego firmy ważny; od tego zależały przyszłe sukcesy oraz rozwój za oceanem, gdzie będzie mógł rozwijać się również na rynku europejskim.
Jaehyun wręcz marzył o tym, by otwarcie amfiteatru przebiegło po jego myśli, dbając o najmniejsze szczegóły.
Ostatecznie, przechadzał się wśród gości, uśmiechając od czasu do czasu, z niektórymi osobami zamienił nawet kilka zdań, tylko, że jego myśli wiecznie krążyły wokół Taeyonga.
Chciał, by ten mu towarzyszył i zobaczył prawdziwy bankiet osób zamożnych, do którego mógłby pasować.
No właśnie... mógłby.
— Wiem od dawna, że nie jesteś duszą towarzystwa i prędzej ci mentalnie do staruszka, jednak ta impreza jest naprawdę nudna — Był tak pogrążony w swoich myślach, że nie zauważył obecności swojego przyjaciela, dopóki ten się nie odezwał.
— To nie ma być dyskoteka z gołymi paniami, tylko otwarcie amfiteatru połączone z bankietem dla naszych klientów — Odpowiedział mu spokojnie, biorąc kieliszek szampana z tacy kelnera, który przechodził obok i wypił ponad połowę jego zawartości, lekko się krzywiąc — Jesteśmy tu by pracować Johnatan
— Brzmi jak nuda
Jaehyun miał ochotę się zgodzić, jednak ostatecznie nie powiedział nic.
Bywały takie „imprezy" firmowe, gdzie ptaki latające za oknem potrafiły dostarczyć o wiele więcej rozrywki niż banda bogatych snobów, dla których nuda stawała się nową atrakcją, w której pragnęli być najlepsi.
