Kötü Kadın Klişesi

Aşka geldim

Saray bahçesindeki yürüyüşümüzden sonra imparatorcuğumla vedalaşarak çarşıya gitmeyi düşünmüştüm ama Maximillian'ın bütün günü boş olduğundan bensiz sıkıntıdan ölmesin diye onu dışarı çıkardım.

Adamdan kopamadım demiyorda.

Meydanda birlikte gezerken aşıklar çeşmesine denk gelmiştik. Aşıklar çeşmesine birlikte mutlu bir hayat sürmek istenilen kişinin en sevdiği çiçek atılınca pek çok aşığın kavuştuğu söylenirdi. Bu yüzden ben de bir pembe lale alıp oraya atmıştım. Nişanlım bana şaşkınca bakıyordu bu sırada tabii. Onun en sevdiği çiçeği bildiğime mi yoksa onunla bir ömür geçirmek istediğime mi şaşırdı bilmiyorum. Ancak gözündeki parlayan minik ışık bana mutlu olduğunu düşündürdü.

Onun için'de bir sümbül alıp eline verdim. Kulağına en sevdiğim çiçeğin bu olduğunu söyledim.

Cordelia çiçekleri hiç sevmezdi. Bu yüzden benim tatlı aşkımın çiçek atamaması normaldi. Gerçi iyi ki bilmiyordu. Sonuçta ben Cordelia değilim ya canım. Kazara onun sevdiği çiçeği falan atardı, aman tanrı korusun.

O elindeki tek bir dal olan sümbüle uzun uzun bakarken ben'de aşıklar çeşmesinin etrafında müzik yapan insanların yanına gittim.

Maximillian eğer isterse o çiçeği suya atardı. Atmazsa elbette kızmazdım ya da dünya başıma falan yıkılmazdı. Çünkü beni daha yeni tanıyordu. Yine'de o an etrafında olup tepkisini izlemedim çünkü o eğer izlersem kalbimi kırmamak için istemediği halde çiçeği suya atardı. Ben istediği gibi hareket etsin istiyordum. Onu bir şeylere zorlamayı değil. Çünkü zaten hayatı boyunca hep baskı altında yaşamıştı.

Ayy ona'da yazık be! Acıyın şu gariban imparatora zalimler!

Ben şarkı söyleyen ve çalgı çalan insanları dinlerken etrafta yalnızca halktan insanların olduğunu farkettim. Sanatçıların para kutusunda yalnızca birkaç sent vardı. Bunları'da halktaki insanlar vermiş olmalıydı. Pek bütçeleri olmadığı için sanata verebilecek değerleri'de bu kadardı. Soylular zaten sokak sanatçılarını önemsemezdi.

Üzülmüştüm. Sanat, çok daha fazlasını hakediyordu.

Gözüm müzisyenlerin biraz ilerisindeki ressama kaydı. Hiç müşterisi yoktu.

Halktan insanların sanata verebilecek kadar parası yoktu. Onları anlıyordum ama zengin insanlar'da bunu önemsemediği için paralarını hep sakınırdı. Bu beni kızdırıyordu.

Onlar'da çalışarak emek veriyordu ama çoğu sanatçı açlıktan ölüyordu. Gerçekten çok yazıktı. Onlar değer görmeyi hakediyordu.

Zamanında ben de bir yazar olarak değer görmeyi beklemiştim ama hep hor görülmüş ve aşağılanmıştım.

Benim sevgili sanatçı kardeşlerim. Derttaşınız sizi anlıyor. Değerimizi birlikte kanıtlayacağız! Bekleyin aşklarım! Sanat kraliçesi geliyor!

Yanımdaki hizmetçilere müzisyenler ve ressamla konuşup onları Dük'ün sarayına davet etmelerini söyledim.

O sırada arkamdan belime sarılan kollarla yerimde sıçradım.

"- Benim." Dedi fısıldayarak Maximillian.

Rahatlayarak nefesimi verirken, "-Korktum." dedim.

Elleri karnımı okşarken bir anda pat diye
"- Benim çocuğum olmuyor." dedi.

●●●

Sorry, bölüm çok kısa oldu. Aslında çok uzun olduğu için kestim. Şok bir sahnede bitirmek istediğim için'de böyle oldu işte.

Diğer bölüm uzun ama çiçeklerim. Rahat olun.

Bu arada aşk böceklerimin ilişkilerinin fazla hızlı ilerlediğini düşünenler olabilir. Bence de baya hızlılar. Neyse yine de çok büyütmeyin. Maximillian daha bizim kıza aşık değil zaten. Sevgi ve saygı duyuyor gelecekteki eşine sadece. İki bölümdür baya etkileniyor ve hayran oluyor tabii ama bir anda aşık falanda olmuyor.

Bizim kız ise okurken düşüncelerine hayran olduğu kitap karakterine yapıştı, bırakmıyor. Eminim siz onun yerinde olsanız muhtemelen sizde böyle davranırdınız. İşin aslı Cordelia(sahte olan) şu an çokta gerçek bir aşk duygusu içinde yüzmüyor. Onu tabii ki seviyor. Ancak bu iyi bir insana beslenen hoşgörü gibi bir sevgi. Ya da ne bileyim yaralı bir kuşu iyileştirmek istemek gibi. Elbette aşk zannettiği duygu zamanla kitap karakterine olan hayranlıktan çıkıp gerçek olabilir. Zamanla göreceğiz artık kır çiçeklerim.

⬆️
SONRADAN EKLENEN NOT;
bu aşk meselesini ilerde hallettim. Hareketlerinin sebebi açıklandı yani. Aşklarının temeli çok başka. Okursanız ileriki bölümleri anlarsınız.

Yazarken aniden gelişiyor kurgu o yüzden bu bölümü yazarken daha neler olacağını bilmiyordum. Bundan mütevellit ek not ekledim.

Bu arada bölüm cidden çok kısa olmuş lan.