ALEDA İZEM

4. Bölüm

Hoş geldiniiiz! Nasılsınız???

Ben azcık yorgunum valla. Erişte kesmekten kaçıp bölüm yazmaya geldim xjendoem

Ama cidden yeto
Bitmiyor bitmiyor, valla gına geldi ya

Sonradan eklenen not: Bölümü yazmaya başladığımda tatildi, bugün yazmayı bitirdim. Hafta içi zaman bulamadım bölüm yazmak için... Malumunuz bu arkadaş 12. sınıf oldu...

Kum- Düşmanlarıma
***tekrardan belirtiyorum, şarkıların bölümle alakası yok. Hoşuma gideni ya da o an dinlediğim şarkıları yazıyorum buraya.***

🎡

Bir karar verdim ve onlarla gitmeyi kabul ettim. Almila'nın dediği gibi sadece eğlenceme bakacaktım. Hayatımda ufak bir değişiklik iyi olacak. Hem birbirimize alışamayacağımızı hepimiz biliyoruz.

"Ne olursa olsun bize haber ver," dedi Yasin. Balkonda aşağıya doğru bakıyordu. Tunalı ailesi aşağıdaydı, beni bekliyorlardı. "Seni kıracak bir şey yaparlarsa-"

"Abi kimliğine büründün yine," dedim göz devirerek. "Onlarla hiçbir zaman gerçek bir aile olamayacağım, biliyorsun sen de. Sadece biraz değişiklik olacak o kadar. Hem baktım yapamıyorum gelirim yanına. Almaz mısın evine?" dedim gülerek.

"Alırım," dedi bana sımsıkı sarılırken. Aşağıdan buraya bakan Safa'yı gördüm. Yasin de görmüş olmalıydı ki sessizce küfür mırıldandı. "Bu herifi gözüm tutmadı İzem."

"Kıskanıyorsun değil mi? Abilik rolünü çalacaklar senden." dedim sırıtarak.

"Hah!" dedi bir anda. Ben ona şaşkınlıkla bakarken eliyle aşağıda duran Safa'yı gösterdi. "Onlar mı çalacakmış rolümü?! Hadi oradan. En sevdiğin abin benim."

"Sen abim değilsin Yasin. Aramızda üç yaş var."

"Lan daha ne olsun?" Cevap vermek için ağzımı açtım fakat eliyle ağzımı kapattı. "Sus abinim ben senin!" Kafamı salladım ve yanına yaklaştım. Öpecekmiş gibi yaparak yanağını ısırdığımda acıyla bağırdı. Direkt içeri kaçtığımda hızlıca terlikleri giydim ve aşağı indim. Valizi Eray aşağı indirmişti. Bizimkilerle konuşmaya devam eden Ilgar beyin bakışları yanlarına gelmemle bana döndü. Bizimkiler de bana baktı, bakışları ayaklarıma döndüğünde bende ayağıma baktım. Terlik... Terlik mi giydim cidden?

"Bunu mu bekliyorsun kül kedisi?" diye bağırdı Yasin balkondan, elinde ayakkabılarımı sallayarak.

"Ya Yasin!" diye cırladım ona doğru. Binadan çıkan Şerife teyze halimize gülerek yanımızdan geçip gittiğinde, "Bir gün lan! Bir gün rezil olmayalım ya!" diye bağırdım. "Atsana ayakkabılarımı."

Sırıttı. "Sihirli kelimeyi söyle."

"Söylemiyorum!"

"O zaman atmıyorum!"

"Atmazsan atma lan! Çekip gideyim de gör."

"Atsa da gideceksin zaten," dedi Ümit alayla. Yafes, Almila, Bigem hanım ve Meva bu halime kıkırdayarak bakıyorlardı.

"Sus sen!" dedim ters ters bakarak.

"Neyi alıp veremediniz yine siz?" dedi Eriz balkondan bize bakan Yasin'e bir bakış atarak. Şerefsiz hala sallıyordu elinde ayakkabıyı!

"Ya Eriz!" dedim cümleye başlayacakken ama aklıma Tunalı ailesinin hemen arkamda olduğu ve Eriz'e küs olduğum geldi. "Neyse. Yok bir şey. Görüşürüz!" Balkondaki şerefsize döndüm, "Görüşmeyelim mümkünse!"