Tekrardan çöküyorum, beni yerden kaldıracak bir şeye ihtiyacım var Seni "arkadaş" olarak görüyordum, bundan vazgeçmem gerekebilir
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyanıyorum. Dudaklarım kuru, birbirine bastırıyorum. Burnuma iğrenç hastane havası geliyor bir anda. Hastaneleri sevmiyorum. Hiç.
"Su." Diye fısıldıyorum. Gözlerim yarı açık. Odada kim var kim yok bilmiyorum. Sadece su istiyorum. Vücudum son derece ağrılı ve ben yorgun hissediyorum.
"Canım yanıyor." Etrafta kimsenin olup olmadığı ile ilgili yoklama alıyorum sanki.
Bardak sesi geliyor. Sonrasında dudaklarımın arasındaki cam bardağı hissediyorum.
"Dikkatli iç. Hızlı içme. Boğazına kaçabilir ve öksürürsen kemiklerin iyice ağrıyabilir."
Konuşuyor Minho hyung.
Sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorum.
"Teşekkür ederim."
"Canının yandığını biliyorum. Her şey benim yüzümden. Sadece," duruyor biraz "her neyse öyle işte. Ne diyeceğimi bilemiyorum."
Ne zaman bildin ki hyung.
"Sorun değil. Çokta acımıyor canım zaten." Dudaklarımın kenarlarını oynatıp gülümsemeye çalışıyorum. Yalan söylüyorum. Canım dehşet bir şekilde acıyor. Bilmesini istemiyorum.
Kapı açma kapama sesi geliyor kulağıma. Gözlerimi tamamen açabildiğimde çıkmış olduğunu farkediyorum Minho hyungun.
En iyi yaptığın şeyi yaptın yine. Kaç.
Kollarım sarılı hala bandajlarla. Ama bandajlar yenilenmiş. Sorgulamıyorum.
Hyunjini düşünüyorum bir anda, Seungmini düşünüyorum. Mesaj atmışlar mıdır bana? Gözlerim telefonumu arıyor ve yanda duran komidinin üstünde olduğunu farkediyorum. Alıyorum elime, canım çok yansa bile. Merakım bana her şeyi yaptırıyor.
Ekranını açtığımda ise sadece iki kişiden mesaj var. Birisi Minhonun annesi, diğeri ise Hyunjin. Seungminden ne bir çağrı ne de bir mesaj var. Sinirim bozuluyor. Bozulmaması gerekiyor.
Telefonumu kapatıp bırakıyorum ve uyumak için gözlerimi kapatıyorum. Vücudum ve beynim çok yorgun. Kısa bir süre sonra da uyuyorum.
Uyandığımda ise şaşırıyorum gördüğüm görüntü ile, çünkü Hyunjin karşımda uyuyor. Hem de mışıl mışıl. Benekler gibi. Gözünün altındaki beni dikkatimi çekiyor yine. Daha sonra telefonuma uzanıyorum. Mesajlarıma bakıyorum ama Seungminden mesajım yok henüz.
Neden ondan bir mesaj bekliyorum?
Telefonumu yine kenara koyup dikkatlice Hyunjini izlemeye başlıyorum. Daha sonrasında yine uykum geliyor, ilaçlardan dolayı sanırım, gözlerim kapanıyor kendimi uykunun kollarına istemeyerek de olsa bırakıyorum.
