CHAPTER 6
ဂ်ပန္သြားမဲ့မနက္ေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေလွဆိပ္ဆင္းခဲ့ၾကတယ္ ... သြားေတာင္မသြားရေသးဘူး …. ေလွ
ကိုၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ အန္ခ်င္ေနျပီ ….. Yi Fan ကေတာ့ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ပဲ ေလွေပၚတက္သြားတယ္ …..
မတည္ျငိမ္ႏုိင္တာက ကြ်န္ေတာ္ ….. Chanyeol ကေတာ့ သူ႔မိန္းမနဲ႔သားေလးကို ႏွဳတ္ဆက္ေနတယ္ …… သူ႔
သားေလးက ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ …. မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးမွာ အထူးျခားဆံုးကေတာ့ ေမးရိုးခြ်န္ခြ်န္ေလး
နဲ႔ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ….. နားရြက္ေလးေတြကလည္း ကားကားေလးေတြ ….. အားလံုးကိုျခံဳၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ေတာ့ Chanyeol ရဲ႕သားေလးက ၾကီးလာရင္ ေဘးနားမွာ မိန္းကေလးေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနၾကမွာပဲ …..
“ ေဟး ….. ပိုးဟပ္ျဖဴေလး ….. ဘာလုပ္ေနတာလဲ …… အထဲဝင္လာခဲ့ေလ …… ျပဳတ္က်ေနဦးမယ္ ….. ဘာ
လုိ႔ ကုန္းပတ္ျပားေသးေသးေလးေပၚရပ္ျပီး ေငးေနရတာတုန္း …… ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ခက္ေနပါျပီ …… ”
Yi Fan စကားၾကားမွပဲ သတိဝင္လာျပီး ေလွထဲကိုဝင္လာလိုက္တယ္ ….. သူမ်ားမိသားစုေလးၾကည္ႏူးေနတာ
ကိုၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္အားက်ေနမိတာပါ .… ငယ္ငယ္တည္းက ကြ်န္ေတာ္က အဲ့လုိမွမေနခဲ့ရပဲေလ …. အေမ
ဆုိတာလည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္သာသာ သေဘာထားခဲ့တာေလ ….. ေလွက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ၾကီးပါတယ္ …..
ကုန္ေတြတင္ထားတဲ့အျပင္ကို လူေတြေနဖို႔ ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္အခန္းေလးႏွစ္ခန္းပါတယ္ ….. တစ္ခန္းနဲ႔တစ္
ခန္းၾကားက အကြာအေဝးကေတာ့ နည္းနည္းလွမ္းတာေပါ့ေလ ….. တစ္ခန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔ေနဖို႔နဲ႔ တစ္ခန္း
က အလုပ္သမားေတြေနဖို႔ ….. Wu Yi Fan ဆိုတာ အလုပ္သမားေတြကို ဂရုစိုက္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ၾကီးပါ
တယ္ ….. သူကိုယ္တုိင္ကလည္း အလုပ္သမားဆုိတာ ပိုက္ဆံေပးတိုင္းမရဘူးဆုိျပီး ခံယူထားတဲ့သူ ……
သူ႔အလုပ္သမားတုိင္းက သူ႔အေပၚကို သစၥာရွိၾကတယ္ …… အလုပ္ဆုိလည္း မခိုမကပ္ပဲၾကိဳးၾကိဳးစားစားလုပ္
