Kitabım Töre değil mahalle kitabıdır.
"Zerda..." diye başladı, aynı hevesle.
"Allah şahidim ki bana nasip ettiği emanetine şu can bedenden çıkana kadar gözüm gibi bakacağım, kendi canım gibi kollayacağım. Sana söz veriyorum."
Mahalle hikayesidir...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bazı anların tarifi olmazdı. Seni öyle içine alır düşüncen, aklın onunla birlikte giderdi. Aynı benim olduğu gibi aklımı başımdan almıştı. Bir saat önce olanlar yüzümün kızarmasına sebep oluyordu. İlk defa yaşadığım duygular tenimi ellemesi dokunması, öpmesi ayrı ayrı derin duygular yaşamama sebepti. En güzeli onunla olmasıydı. Dudakları anlıma bastırdı uzunca öptükten sonra. Hiç bir şey söylemeden bedenimi kucağına alarak yatak odasına getirdi. Çarşafın üzerine bıraktığı bedenimi kollarının arasına alarak çıplak göğsüne kafamı yasladı. İnip kalkan göğsüne.
Avuç içimi yanağına koyduğumda açık olan gözleri kapandı. Elmacık kemiğini sevdim. "Pişman değilim, sadece ilk benim için biraz utandım. Asla pişman değilim."
"Utanma benden yavrum. Karı kocayız biz normal bunlar. Biliyorum bizim için zor olabilir ama alışacaksın, alışacağız zaman ikimizin ilacı Zerda'm."
"Elimden geldiğince utanmamaya çalışacağım. Ben sana alıştım, yeni dikilen fidana saran sarmaşık gibi kalbimi, sarıp sarmaladın Giray."
"Şikayetçi misin bundan."
"Değilim sarıp sarmalanmaya gönlüm razı." Gözlerinin içi Işıl, Işıl parladı.
"Abimden sonra beni seven adam sensin. Sevginizi, sevgini iliklerime kadar hissediyorum. Ve bundan hiç şikayetçi değilim hatta şımara bilirim."
Derin bir iç çekti. "Senden gelen her şeye razıyım ben sevdiğimin nazını çekmeyeceksem niye olsun bu sevda." Saçlarımın arasını öptü burnunu başıma yasladı. Boğuk çıkan sesiyle erimemi sağlayan kelimeler çıktı ağzından.
"Güzel karım, en güzel alın yazım, karanlığımı aydınlığa çeviren sol yanım. Allah şahidim ki benim kalbim ölene kadar senin yanında çıkarcasına atacak, nefesim tek senin nefesinde hayat bulacak."
"Giray iyi kimsin."
"Gel bakalım kafanı koy göğsüme kalbim sahibinin geldiğini anlasın." Kafamı göğsüne koyduğumda kalbinin üstünü öptüm. Gözlerimi kapatarak bedenimi saran güçlü, güven dolu kolların bahşettiği sıcaklıkla kapanan gözlerim uykunun eseri oldu.
Kulağıma dolan hoş ses 'Seni seviyorum' oldu.
Sabah uyandığımda yanımda kimse yoktu. Komodinin üzerimdeki kırmızı gül karşıladı. Yattığım yerden doğruldum uzanarak gülü elime aldığımda yanında bulunan not.
