" ကိုကို.... "
" ကလေး.... "
သူကားပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်နှင့် ကလေးရဲ့ခေါ်သံလေးကြားလိုက်ရတာကြောင့် အသံလာရာဆီလှမ်းကြည့်မိတော့ အိမ်ကြီးရှေ့ကလှေကားထစ်လေးမှာ ငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေတဲ့ ကလေးမ.....
" ကလေး ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ.....ဟာ တစ်ကိုယ်လုံး အေးစက်နေတာပဲ ဒီမှာဘာလို့ထိုင်နေတာလဲ..... အခုဘယ်နှနာရီရှိနေပြီလဲ သိရဲ့လား...."
သူ စိုးရိမ်ပူပန်စွာ တရစပ်ပြောရင်းက ဆွဲထူလိုက်ကာ တုန်ရင်အေးစက်နေတဲ့ ကလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အနွေးဓာတ်ရစေရန်ထွေးဖက်ထားလိုက်ပြီး......
" လာ လာ လာ.....အိမ်ထဲသွားကြမယ်..... "
သူဆွဲခေါ်ရာနောက် ပေကပ်ကပ်လိုက်ပါလာရှာတဲ့ကလေးမကို သူမအခန်းထဲအထိခေါ်သွားပေးပြိး အိပ်ယာပေါ်ထိုင်စေလိုက်ကာ ခြုံစောင်အထူကြီးကိုဆွဲယူပြီး လွှမ်းပေးလိုက်တော့ သူမလေးက သူ့လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း.....
" ကိုကို့.....ဖေဖေ ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ ဟင်..."
မျက်ရည်တွေပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးထဲမှာ စိုးရိမ်ထိတ်လန့်မှုများစွာနဲ့ မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည်လေးတွေရောယှက်နေသည်။
ကြည့်ရတာ ဖေဖေ အရေးပေါ်ဆေးရုံရောက်သွားရခြင်းရဲ့ နောက်ကွယ်ကအကြောင်းရင်းမှန်ကို သူမလေး ကြားပြီးလောက်ပြီထင်ပါရဲ့ ......
" ဖေဖေ မကြာခင်နေပြန်ကောင်းလာမှာပါ......ကလေး အရင်အိပ်လိုက်တော့နော် လိမ္မာတယ်....."
" အဲ့ဒါကဘယ်တော့လဲဟင် ကိုကို....ဖေဖေ ဘယ်တော့နေပြန်ကောင်းမှာလဲ......ဖေဖေ ဘယ်တော့ အိမ်ပြန်လာနိုင်မှာလဲ ကိုကို..... "
သူ စကားစဖြတ်ကာ နှိမ့်သိမ့်ရင်းပြန်ထွက်လာဖို့ကြိုးစားပေမယ့် သူမက သူ့လက်ကိုလွှတ်မပေးပဲ အလောတကြီးထပ်မေးလာတော့ သူ အကြံအိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့ သပ်လိုက်ရင်း.......
" ကလေး အခုအရမ်းညနက်နေပြီ...... အနားယူသင့်ပြီ..... ကိုကိုလဲအရမ်းပင်ပန်းနေတယ်.... ကိုကိုတို့ မနက်ဖြန်မှသေချာစကားပြောကြမလား......နော်.... "
YOU ARE READING
ဓူဝံရပ်က ကြယ်ကလေး ( Complete ) ( ဓူဝံရပ္က ၾကယ္ကေလး )
Romanceကျေးဇူးတရားကြောင့်လား.... သံယောဇဥ်ကြောင့်လား..... အချစ်ကြောင့်လား..... တိကျရေရာတဲ့အကြောင်းပြချက်မရှိပေမယ့် သေချာတာတစ်ခုကတော့...... ဓူဝံကြယ်ကလေးဟာ မြောက်အရပ်မှာပဲ အစဥ်ထာဝရရှိနေဦးမှာပဲ........ ဆောင်းအက္ခရာကြိုး Zawgyi ေက...
