UNEXPECTED [UNFINISHED & UNDER EDITING]

CHAPTER EIGHT

- Oh, siguro naman, hindi na kayo magrereklamo n'yan LMAOOO mahaba-haba rin 'to, kahit papano.

- Proud ako sa self ko, kase nagagandahan talaga ako sa Chapter na ito. Although, ang chaotic ng slight LMAOOO or baka saakin lang chaotic, since 24 hrs ko syang ginawa💀

__
________________________________________________________________________________
__

__
VICE's POV

__
"You may lay down, ija." said Dra. Moreno, patting the gatch bed beside her. Walang imik akong sumunod. "Again, you already know the drill. Just relax and take a deep breath." Sa pagkakataong ito, iniiwasan kong tignan ang pamilya ko para hindi ako mas lalong kabahan. Sa monitor lamang ako nakatuon dahil excited rin akong malaman ang kalagayan ng anak ko. I blushed at how comfortable I feel about the baby that is growing inside me. 

__
Sinimulan na ang proseso at hindi ko mapigilang ngumiti nang muli kong masilayan ang anak ko. Natutuwa rin akong mapansin ang paglaki nito kahit kaunti lang. "Everything looks normal. The size and heartbeat are good and healthy." agad na pinunasan ni doktora ang aking tiyan. 

__
"So, how was it going? Ano na ba ang mga nararamdaman mo the past few days?" tanong nito. She motioned me to stand up and we headed to her office table for a discussion. I shrugged-off the the negative thoughts by the fact na wala paring imik ang pamilya ko.

__
"Nagkakaroon na ako ng weird cravings, doc. Madalas na po akong maging emotional, pero buti na lang at madalang lang po yung morning sickness." nasurpresa ito sa sinabi ko. "Madalang na morning sickness? Wow! You are lucky. Kadalasan sa mga first-time-moms, ay sobrang pinapahirapan ng morning sickness. Maselan na rin ba ang pang-amoy mo?" tanong muli nito. Um-oo lamang ako.

__
"I see, I see... And- to the Viceral family? How was it going for you, guys?" ibinaling ni Dra. Moreno ang kaniyang atensyon sa aking pamilya na gulat na gulat, ngunit wala paring umiimik.

__
"Uh, doc? Saan po pwedeng magpakuha ng blood pressure dito? Mukhang kailangan po kase ng pamilya ko, ngayon na po mismo." bulong ko kay Dra. Moreno. "Oh, samahan ko na kayo." sunod-sunod parin ang paglunok ko ng laway dahil sa kaba.

__
________________________________________________________________________________
__

__
ION's POV

__
"Papa? Bye-bye?" hindi ko namalayan na katabi ko na pala si Jian. Bitbit nito ang paboritong laruan at dahan-dahang umakyat ng couch para umupo sa aking tabi. "Yes. WE are going out today." nakita ko ang pagningning ng mga mata nito, alam kong naghihintay rin itong magkaroon ako ng panahon para sa kanya.

__
"Bring mama, papa?" oo nga pala. Matapos ng insidente nung nakaraan, hindi niya na ako tinantanan sa pa 'mama' niya na 'yan. Hindi ko alam kung bakit bigla nalang syang sinumpong nung araw na iyon. "Basta. It'll be fun." I just smiled. Agad ko itong kinarga at nagtungo sa dining area upang kumain na. 

__
___________________________________________
___________________________________________
__

__

VICE's POV

__
Natapos na silang mag-pakuha ng BP. Salamat sa Diyos at ayos naman ang mga prisyon nila. Kasalukuyan naming hinahanap ang sasakyan namin sa parking lot nang biglang nagsalita si ate Tina. "Bakit hindi mo agad sinabi saamin?" sabi na nga ba't tutungo rin ang usapan dito eh. 

__
"Palagay ko naman ate alam nyo na ang sagot d'yan. Intindihin nyo nalang sana yung ginawa ko. Nasabi ko naman na sa inyo ngayon eh." I let out in frustration.