Zawgyi
ေနေရာင္ျခည္စူးစူးသည္ မ်က္ႏွာေပၚကို တိုက္ရိုက္က်ေရာက္ေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနရင္းကေန အသိစိတ္ကပ္လာသည္။
မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက်ပ္အျဖဴေရာင္ ခပ္ညစ္ညစ္ရယ္ ပင့္ကူမွ်င္အနည္းငယ္ရယ္က မနက္ခင္းအစကိုႀကိဳဆိုသည္။
ေနေရာင္ထိုးေနသည့္ ျပတင္းေပါက္ကို ထပိတ္ရမွာ ပ်င္းတာေၾကာင့္ ေက်ာခိုင္းၿပီးသာ ေနလိုက္သည္။
ညာဘက္ကို လွည့္သည္ႏွင့္ ကေလးငယ္လို ပါးစပ္ေလးအနည္းငယ္ဟလ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ Joonဆိုသည့္ေကာင္ေလးအားေတြ႕လိုက္ရသည္။
ၾကည္လင္ေနသည့္ မျဖဴမညိုအသားအေရ၊ ေပါမ်ားလွစြာေသာ မွဲ႕နက္ေတြႏွင့္ ဆင္းေနသည့္ မ်က္ေတာင္ရွည္ေလးေတြဟာ Kim SeokJin အေသးစိတ္ေငးရန္အတြက္ လုံေလာက္ေသာ အႏုပညာ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။
အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုစီကို ေငးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ေငးေနခ်ိန္ ႐ုပ္တရက္ပြင့္လာေသာ မ်က္ဝန္းနက္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဘာၾကည့္ေနတာလဲဟူေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္လာသည္။
ခိုးၾကည့္တာမဟုတ္ေပမယ့္လည္း လူမိသြားေတာ့ ရွိတဲ့ မာနေလးေရွ႕ထားၿပီး မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ထပ္၍စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"မိုးလင္းေစာေစာစီးစီး ဘာလဲ ခဗ်ားက......ဘာလာၾကည့္ေနတာလဲ"
ထိုအခါမွ ကိုယ္ကိုအနည္းငယ္လႈပ္ၿပီး အခုမွနိုးလာသလိုလိုပုံစံျဖင့္ ထထိုင္လိုက္ကာ မ်က္ခုံးတြန႔္ခ်ိဳးလ်က္ Joonအားျပန္စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဘယ္သူကၾကည့္ေနလို႔လဲ မင္းကို....ငါက မ်က္လုံးဖြင့္အိပ္တက္တာ"
ထပ္အထြဋ္တက္ေျပာခ်င္ေသာ္လည္း မ်က္လုံးဖြင့္အိပ္တက္သည့္လူေတြက ရွားေပမယ့္ တကယ္ရွိတာေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီး ေက်ာခိုင္း၍ ျပန္အိပ္ရန္လုပ္လိုက္ေတာ့သည္။
ဟိုဘက္လွည့္သြားသည့္ ေက်ာျပင္ေလးအား Kim တခ်က္ၾကည့္ကာ နာရီဝက္မွ်ျပန္အိပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပထမဆုံးေက်ာင္းတက္ရက္ကို စတင္ရန္အတြက္ Kim SeokJin ျပင္ဆင္ကာထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ဒဏ္ဍာရီတစ်ဆစ်ချိုး || MYTH
Fanfictionမည်သူ့အချစ်သည် ပိုကြီးမြတ်ခဲ့ပါသနည်း။ ~NamJin~
