Abi Terörü

On sekiz

Medya: Kürşat Bayraktar

[Bölümü normalde yarın atacaktım ama bitirince sizi daha fazla bekletmek istemedim :dd İyi okumalar ~ ]

🍒

"Kızım iyi misin? Sanki biraz daha iyi görünüyor gibisin. Boğazın acıyor mu?"

Anneme cevap vereceğim sırada bu sefer araya babaannem girdi.

"Çok iyi benim torunum, baksana Ebru. Turp gibi maşallah."

Evet şuan kendimi dilim dilim doğranmış bir turp gibi hissediyordum, bu doğru. Tabi babaannem o anlamda soruyorsa.

Sağ yanımda duran Ela yengem gülümseyerek elinde getirdiği çantasından bir tencere çıkardı.

Evet evet, kocaman bir tencere çıkardı!

"Bebeğim bak sana ev yapımı havuçlu tavuklu çorba yaptım. Biraz yedireyim sana en iyisi."

Ne? Bu kadar çorbayı bana mı yedirecek? Üstelik ben çorba sevmem!

Ela yengem çorbayı bir kaseye alırken Ebrar yengem bana döndü.

"Canım, bende belki yersin diye sana ayva tatlısı yaptım. Biraz çorba ye, sonra da tatlı yersin."

"Sen yemek yapmayı biliyor muydun anne?" diye soran Mert'e gözlerimi devirdim.

"Ne saçmalıyorsun oğlum? Yakında yemek yarışmalarına katılacak senin annen, bak görürsün."

"En son yaptığın kuru fasulyeden sonra zehirleniyorduk anne." dedi Caner.

Ne yani, şimdi benim hayatım tehlikede miydi? Gerçi, zaten hastanedeydim, direkt beni yoğun bakıma almalarını burada durmaktan tercih ederdim.

"Ay torunum sakın mideni o yiyeceklerle doldurma. Daha babaannen sana salatalık turşusu yaptı, onun da tadına bakacaksın."

Allah'ım ne olur al beni yanına, kurtar beni! Tamam hastane yemekleri kötü dedim ama bunlara bin bastığına eminim şimdi!

Ela yengem nazikçe belimden tutup dik oturmamı sağladıktan sonra elindeki çorba kasesini alıp yanıma oturdu ve çorba dolu kaşığı bana doğru uzattı.

Haydi bismillah...

Ağzımı hafifçe açıp yengemin kaşığı ağzıma sokmasını bekledim. Çorbayı içtiğim anda hissettiğim yoğun tavuk tadıyla neredeyse kusacaktım.

Ben içemem bu kadar şeyi ya.

Ela yengem gülümseyerek 2. kaşığı ağzıma sokacaktı ki Ebrar yengem eliyle Ela yengemi hafifçe itti.

Ne oluyoruz aq?

"Ay Ela çekil de yeğenim az da benim ayva tatlımdan yesin. Aç bakalım kuzum ağzını." diyerek daha bana fırsat vermeden tatlıyı ağzıma tıkmıştı.

Tatlı tatlı değildi. Sadece ayvanın üzerine şerbet döküp getirmiş gibiydi.

Midem o kadar bulanmıştı ki yatağın üzerine kussam ne tepki vereceklerini düşünüyordum.

"Beğendin mi bebeğim?" diye soran Ebrar yangeme hafifçe başımı salladım. O sırada Ela yengem diğer yanıma geçti ve bana yine çorba verdi.

"Aç bakalım canım benim, hadi."

Ağzımı zar zor açtığım sırada çorbayı direkt ağzıma soktu Ela yengem.

Öğk. Ölmek üzereydim, yemin ederim ölmek üzereyim. Ne olur biri beni kurtarsın yoksa yakında midem içindekileri taşıyamayacak.