ကံကောင်းစွာနဲ့၊ ရှန်းဝေရိုက်ကူးရေးလုပ်ရမယ့်အခန်းက နေ့လယ်လောက်မှဖြစ်လေတယ်၊ မဟုတ်ရင်ကတော့ သူမမနက်ခင်းထနိုင်လေမှာမဟုတ်လေဘူး။
သူမနေ့လယ်လောက်အထိ ပျော့ခွေနေသေးလေတယ်။
ကျန်းမူဟန် ရှန်းဝေလက်ထောက်ဆီကနေ သူမအချိန်ဇယားကိုကြည့်ထားလေတာကြောင့် နေ့လယ်မှာသူမကိုနှိုးလိုက်လေတယ်။ရှန်းဝ်မှာ နားငြီးလေတာကြောင့် သူမလက်ကိုယမ်းပြလိုက်လေတယ်။
ကျန်းမူဟန် သတိရှိရှိရှောင်လိုက်တာကြောင့် သူမလက်သည်းနဲ့သာအနည်းငယ်ခြစ်မိသွားတယ်၊အိပ်ရာပေါ်အနည်းငယ်မှီချလာကာ၊သူ့လက်တံရှည်နဲ့သူမလက်ကိုဆွဲကာ ယမ်းခါလိုက်လေတယ်။"မစ္စကျန်း၊ မင်းရိုက်ရေးကူးအထွက် အခုပဲထတော့။"
ရှန်းဝေ "ဟမ်....."ဆိုတဲ့သံရှည်ဆွဲကာ အနည်းငယ်နိုးလာလေတယ်၊ ဒါပေမဲ့သူမအပြည့်အဝမနိုးသေးလေဘူး။
ကျန်းမူဟန် ဆက်နှိုးနေလေတယ်။ဆက်ကာဆက်ကာခေါ်ပြီးနောက်မှာတော့၊ သူမမျက်လုံးတဖြည်းဖြည်းချင်းပွင့်လာလေတယ်။"ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ?"
ကျန်းမူဟန်"၁၂ကျော်နေပြီ။"
ဒါကိုကြားတော့၊ ရှန်းဝေနာကျင်နေတဲ့အသံလေးထွက်လာလေတယ်။သူမရဲ့ စောင်အောက်ကနာကျင်နေတဲ့ခါးကိုပွတ်ကာ အိမ်နေဝတ်နဲ့သူ့ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။"ဒါအကုန်ရှင့်အမှားပဲ။"
"ဟုတ်တယ်၊ဟုတ်တယ်၊ဟုတ်တယ်၊ ဒါအကုန် ကိုယ့်အမှားပါ။ကိုယ်မင်းထဖို့ကူပေးရမလား?"ကျန်းမူဟန် သူ့အမှားသိလေတာကြောင့် သူမနားနား တိုးတိုးကပ်ပြောလိုက်လေတယ်။
ရှန်းဝေ မျက်ဝန်းဘေးနားလေးမှာ ညှို့ဓာတ်အနည်းငယ်ကျန်ရှိနေသေးလေတယ်၊သူမ သိမ်မွေ့စွာပြောလာလေတယ်။
"ဒါဆို ဘာလို့အမြန်မလုပ်သေးတာလဲ?"
နွေးဦးညလေးတစ်ညအပြီးမှာတော့၊ ကျန်းမူဟန်မျက်နှာက အားရကျေနပ်မှုအနည်းငယ်ပေါ်လွင်နေလေတယ်၊ဒါကြောင့် သူရှန်းဝေအပေါ်အတော်ညင်သာလေတယ်။သူ သူမမျက်နှာသစ်သွားတိုက်ရန်သေချာပြင်ဆင်ပေးပြီးနောက် သူမစားရန်အတွက် ပေါ့ပါးတဲ့အစားအစာကိုလည်းပြင်ဆင်ပေးထားလေတယ်။
YOU ARE READING
ထိမ်းမြားလက်ထပ်ခြင်း【MM Translation】
Romanceအေးစက်စက်နိုင်တဲ့ ကျန်းမူဟန်နဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ရှန်းဝေတို့ရဲ့ ချိူမြိန်တဲ့ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ က်န္းမူဟန္နဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ရွန္းေဝတို႔ရဲ့ ခ်ိဴၿမိန္တဲ့ဇာတ္လမ္းေလးပါ။
