အခ်ိန္ေတြတျဖည္းျဖည္းကုန္လာရင္းစာေမးပြဲေျဖ ဖို႔အတြက္က်ဴ ႐ွင္တက္ရမ့ဲအခ်ိန္ကိုေရာက္လာခ့ဲသည္..အ့ဲအခ်ိန္တေလာအတြင္းမွာတီခ်ယ္နဲ႔အရင္ကထက္ပိုအဆင္ေျပလာသည္ၿပီးေတာ့တီခ်ယ့္အိမ္ကိုေရာက္ဖူးၿပီးတီခ်ယ့္အေမနဲ႔လည္းရင္းႏွီးလာသည္တီခ်ယ့္အိမ္ကိုစေရာက္ဖူးတ့ဲေန႔ကဆိုအရမ္းအ့ံျသခ့ဲရသည္တီခ်ယ့္ကိုစသေဘာက်တ့ဲေန႔ကတည္းကတီခ်ယ္အရမ္းခ်မ္းသာမွန္းမသိခ့ဲေပအိမ္စေရာက္တ့ဲေန႔မွာသာအရမ္းခ်မ္းသာမွန္းသိေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္သိမ္ငယ္မိသည္တီခ်ယ့္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာေငြေၾကးခ်မ္းသာမႈေၾကာင့္မဟုတ္တာမို႔ခ်စ္ရတာလိပ္ျပာလံုသည္..အေတြးေတြကေန႐ုန္းထြက္ရင္းအခ်ိန္ၾကည့္ၿပီးလြယ္အိတ္ယူကာတီခ်ယ့္အိမ္ဘက္လာလိုက္သည္..
"တီခ်ယ္ျမင့္ေရ.."
"သမီးတီခ်ယ္ကျပင္ေနတုန္း..လာအထဲဝင္ေလ.."
"ဟုတ္က့ဲ.."
တီခ်ယ့္အေမနဲ႔ဧည့္ခန္းမွာဝင္ထိုင္ၿပီးတီခ်ယ့္ကိုေစာင့္ေနလိုက္ၿပီးခဏအၾကာေတာ့အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာေတာ့သည္..
"ေရာက္ေနၿပီလား.."
"ဟုတ္က့ဲ.."
"သမီးဘာလို႔ကားမယူသြားတာလဲ.."
"က်ဴ ႐ွင္လမ္းေနရာကကားထားဖို႔အဆင္မေျပလို႔ေလ..ေမေမ"
"ဟုတ္လား..ခုသြားမွာမဟုတ္လား.."
"ဟုတ္က့ဲ.."
"အင္း..ဂ႐ုစိုက္သြားၾက..သမီးက့ံေကာ္လည္းသမီးတီခ်ယ္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးေနာ္.."
"ဟုတ္က့ဲ.."
တီခ်ယ့္အေမကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔တီခ်ယ့္ကိုတင္ကာက်ဴ ႐ွင္လာခ့ဲလိုက္သည္..
"စာေတြရေနၿပီလား.."
"မရေသးရင္ဝိုင္းက်က္ေပးမလို႔လား..တီခ်ယ္ျမင့္.."
"ဝိုင္းမက်က္ပါဘူး..မရရင္ေတာ့အက်ခံလိုက္ေပါ့.."
"ရက္စက္လိုက္တာ.."
"ရက္စက္တယ္လို႔ေျပာရေအာင္ေျပာတာမွမမွားတာ.."
"ဟုတ္က့ဲ..ကြၽန္မမွားတာပါ႐ွင့္.."
က့ံေကာ္ေျပာလိုက္ေတာ့တီခ်ယ္ကရယ္လာသည္..ဒီလိုနဲ႔ဆိုင္ကယ္စီးလာရင္းဘလိတ္ညႇစ္လိုက္ေတာ့တီခ်ယ္ကက့ံေကာ္ကိုအေနာက္ကေနေျပးဖက္လာသည္..
"ရရဲ႕လား..တီခ်ယ္ျမင့္"
"ရတယ္..သက္သက္လုပ္လိုက္တာမဟုတ္လား.."
"မဟုတ္ပါဘူးေနာ္.."
တီခ်ယ္ကဖက္ထားတာကိုျပန္ခြာၿပီးခပ္ခြာခြာေလးစီးလာရင္းစကားစလာသည္..
YOU ARE READING
ျမင့္
Romanceကံၾကမၼာကတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ဆံုေအာင္ဘဲဖန္တီးေပးခ့ဲတာ..ေပါင္းဖက္ဖို႔အတြက္ေတာ့မဖန္တီးေပးခ့ဲဘူး.. Unicode ကံကြမ္မာကတို့နှစ်ယောက်ကိုတွေ့ဆုံအောင်ဘဲဖန်တီးပေးခ့ဲတာ..ပေါင်းဖက်ဖို့အတွက်တော့မဖန်တီးပေးခ့ဲဘူး..
