Your Universe

39. Galaxy Filament

Gabriel

Ipinadausdos ko ang dulo ng lapis sa papel, maingat na gumagawa ng linya sa pagbuo ng design na ginagawa ko. New School. Bold lines, bright colors, cartoonish. I'm torn between Japanese and Traditional.

Noong nagsisimula pa lang akong makinood ng mga nagta-tattoo, interested talaga ako sa Traditional, may bold lines at bright colors din, kadalasang style ay 'yong mga nakikitang skull o kaya eagle. Noong nakilala ko naman si Eiji, nagustuhan ko rin 'yong Japanese style, Japanese symbolisms, designs that are full of meanings.

Nagising ang buong katawan ko nang makitang may naglakad sa gilid ko. Nang iangat ang tingin ay si Morgan pala. Nakahinga ako nang maluwag. Mukhang papatayin pa ako nito sa gulat. Ang alam ko kasi ay may mga tattoo session 'yong artists kaya mag-isa lang ako dito sa waiting area, tapos biglang susulpot 'tong lalaki na 'to, 'di ko man lang narinig 'yong pagbukas ng sliding door.

"Kumain ka na?" unang tanong na lumabas sa bibig ko dahil hindi ko alam kung ano'ng sasabihin ko sa kaniya, 'di naman kami close, ang awkward naman kung sasabihin kong 'hello,' pero parang mas awkward 'yong tinanong ko.

"Hmm." Naupo siya sa sofa sa harapan ko, pilit na nag-iwas ng tingin. Wala pa ring character development 'tong si Morgan, araw-araw na lang na parang badtrip sa mundo.

"Ah." Tumango na lang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa ko.

Isa pa 'yan sa mahirap kay Morgan, hindi marunong magpahaba ng usapan, kaya nga nagtataka 'ko kung pa'no pa 'yan nagka-girlfriend. Bagay sa kaniyang babae ay 'yong madaldal, 'yong maraming tanong para naman bumubukas 'yong bibig niya kahit minsan.

Hinayaan ko lang na maging tahimik 'yong paligid. Busy ako sa pagdo-drawing, at siya . . . at siya hindi ko alam. Pa'no niya natitiis 'yong hindi nagsasalita?

Nangangati na 'yong dila kong kausapin siya. Kadalasan ko kasing kakuwentuhan dito ay si Kuya Jay o kaya si James, pero wala sila ngayon dito. Kamustahin ko na lang kaya siya? About his ex, seems like a good topic.

Nilingon ko siya ulit. Nakatulala lang siya sa papel ko.

"Oy, musta." Parang nagulat pa siya sa presensya ko at umayos ng upo.

"Okay lang," mahina niyang sagot. Parang mas dumoble pa 'yong pagiging down niya ngayon.

"Umiinom ka minsan do'n?" tukoy ko sa bar na katabi lang ng tattoo studio kung saan siya tattoo apprentice.

"Minsan. I'm not allowed to drink every day, I have an apprenticeship."

Edi ikaw na ang masipag.

Hindi rin naman ako lagi umiinom. Minsan lang.

"Ano . . . may bago ka na ulit girlfriend?" nakakunot ang noong tanong ko sa kaniya para hindi niya mahalatang binibiro ko lang siya.

"That fast?" Palaro kong itinaas ang mga mga kamay ko nang makita ang pagsalubong ng kilay niya.

"Joke lang, para ka namang mangangain niyan." Pigil ang tawa kong hinawakan ulit ang lapis. "Pero mahal mo?"

Napabuntonghininga siya, feeling ko ay naiinis na siya sa akin. "Of course I do, kaya nga girlfriend ko siya." Nakipagtitigan ako sa kaniya hangga't hindi niya binabawi ang sinabi niya. "Naging girlfriend."

Gusto ko sanang matawa pero halatang nasasaktan naman siya. Oo, may kalokohan ako, pero kaya ko ring maging sensitive sa ibang bagay.

"You'll move forward, I know. Basta't tulungan mo rin ang sarili mo." Hindi ko alam kung ano'ng pinagdadaanan niya, pero ang alam ko ay nakakabangon ang isang tao sa tulong lang din ng sarili niya. Mapag-iiwanan siya kung aasa lang siya sa iba.