ilk defa, birine bir şans vermeyi seçtim ve o kişi sensin. çünkü bir daha asla senin gibi biri olmayacağını biliyordum. tüm kurallarımı çiğnedim, sırf seni tutmak için.
Birkaç gün içinde hayatlarımız değişti.
Malyen'i kurtaramadık. Çok fazla kan kaybetmişti ve...
Aslında söylenecek başka da bir şey yoktu. Belki de büyüteçlerin bir başka bedeli buydu. Onlar hakkında bilmediğimiz birçok şey vardı ve bundan sonra öğrenebilecek miydik, bilmiyordum.
Ben gücümü kaybettim. Bir daha geri gelip gelmeyeceğini bilmiyordum ama büyük ihtimal geri dönmeyecekti.
Ordudan birçok kayıp verdik. İnsanlar savaşın bittiğine inanamıyordu. Yıllardır süre gelen bir savaşın birkaç saat içinde bitebilmesine inanamıyorlardı.
Aslında bu bir savaş mıydı, artık ondan bile emin değildim.
Düşüncelerimi kontrol edemiyordum.
Bu yüzden herkes oldukça tuhaf davranıyordu, haklı olarak. Sevincinden kutlamalar yapanlar, kaybettiklerine üzülenler, ağlayanlar ve dua etmeye devam edenler... Uzun bir süre bu etkinin süreceğini biliyorduk.
Diyar'ın yok olması acıların da yok olmasına neden olmamıştı. Aksine, bütün kötülükler şimdi gün ışığı ile daha net görülüyordu. Orada kaybolan hayatlar ve daha niceleri bütün çıplaklığı ile ortaydı.
Ama bir şekilde iyileşecektik. Kötü günleri arkamızda bırakmanın bir yolunu bulacak ve önümüze bakacaktık. İyileşmenin hemen başlamasını beklemiyorduk tabii ama artık adımlar atmaya da hazırdık.
İlk adım da Nikolai'nin taç giyme töreni oldu. Kilisede yapılan tören çok gösterişli değildi ama savaştan yeni çıkan bir ülke içinde daha iyi olamazdı. Tacını giydiğinde ona gülümsedim. Onun büyük işler başaracağından şüphem yoktu ama çözmesi gereken birçok sorun da vardı.
Bu sorunlardan en büyüğü, hiç şüphesiz Aleksander'ın ona hediye ettiği o canavardı. Nikolai'nin su anlık iyi idare ettiğini düşünüyorduk ama bu durumun ne kadar stabil kalacağından emin değildik.
Saklaması gereken çok fazla izi ve sırrı vardı. Savaştan yeni çıkmış bir ülkenin kralı olmak onun için şimdi daha zor olacaktı.
"Sanırım burada ne için toplandığımızı az çok biliyoruz. O yüzden lafı fazla uzatmayacağım."
Nikolai'nin otoriter sesini duyduğumda, bakışlarımı diktiğim boşluktan çektim ve oturduğum sandalyede biraz daha dikleştim. Büyük Saray'ın herhangi odalarından birindeydik. Hepimiz bir araya gelmiştik. Buna Aleksander da dahildi. Tabii o bizim gibi rahat bir şekilde oturmuyordu. Hala daha ellerinde, bu sefer Diyar'dakinden çok daha güçlü, bir kelepçe vardı ve hepimizin görebileceği bir şekilde ellerini masanın üzerine yerleştirmişti.
Kimse bunu neden istediğimi anlamamıştı, çünkü işe yaramayacağını düşünüyorlardı, ama onun yanı başına bir tane de Cellat'ın bulunmasını istemiştim. Aleksander'ın bir şey yapabileceğini düşünmüyordum ya da öyle umuyordum, bilmiyorum, ama yine de önlem almanın faydalı olacağını düşünmüştüm.
Bu, Aleksander ile ikimizin arasındaki bir başka sırdı.
Ama bugün bu sırrın çok uzun süre saklı kalacağını sanmıyordum, çünkü bugün onu yargılamak için bir araya gelmiştik. Başkentte onun yaşayıp yaşamadığı hakkında birçok dedikodu dönüyordu. Nikolai bu mahkeme işinden sonra resmi bir açıklamanın daha mantıklı olacağını düşünüyordu. Hepimiz bunda hem fikirdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Back to the Start | Darklina
Fantasy"Sen bir sihirbazsın. Beni ikiye böldüğün gibi, beni tekrardan birleştir. Şüphe içindeki kadını ortadan kaldır. Hüznü, bacaklarımın arasındaki bir ipek gibi çek. Düğüm çözer gibi düğüm çözer gibi düğüm çözer gibi... Etrafımızdakiler alkışlıyor ama b...
