Office 322

20. Αχιλλέας

Το δεύτερο Σάββατο του νέου χρόνου με βρήκε να περπατάω στην κεντρική αγορά. Ντυμένος με χοντρά ρούχα και ένα κασκόλ τυλιγμένο γύρω από το λαιμό μου, άφηνα πατημασιές στον στρωμένο από χιόνι δρόμο.

Ήταν αρκετά νωρίς το πρωί και για αυτό η πόλη ήταν ήσυχη. Ήθελα να απολαύσω ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο και τι καλύτερο από λίγο περπάτημα στη βουβή πόλη. Ήθελα να πάρω καθαρό αέρα ταυτόχρονα να τακτοποιήσω τις σκέψεις μου.

Τις δύο προηγούμενες ημέρες η Αριάδνη τις πέρασε όσο ήταν δυνατόν σε εξωτερικές δουλειές. Απέφευγε τις παρελάσεις στο γραφείο γιατί ήθελε να αποφύγει εμένα. Τις περισσότερες ώρες που βρισκόταν εκεί με αγνοούσε. Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη μπροστά της χωρίς να μου κλείσει μια αόρατη πόρτα στα μούτρα.

Το κρύο ήταν τσουχτερό και αφόρητο. Αποφάσισα να κατέβω στην κεντρική αγορά και να απασχολήσω τον εαυτό μου σε μερικά μαγαζιά ώστε να ελαττώσω το κρύο που έδερνε το κορμί μου. Και ενώ εξερευνούσα τις βιτρίνες και έβλεπα τα ζευγαράκια χέρι χέρι , στο οπτικό μου πεδίο εισήλθαν μερικές πορτοκαλι τούφες. Σταμάτησα απότομα το βήμα μου και παρατηρούσα την Αριάδνη από το τζάμι να κάθεται ανησυχητικά κοντά στον Στρατή , να συζητούν και να γελάνε. Φορούσε ένα μπλε τζιν και μια μαύρη απλή μπλούζα, ρούχα που σπανίως την έβλεπα να φορά. Την είχα συνηθίσει στις φούστες και στα φορέματα που μπορούσα να δω με άνεση τα γυμνά της πόδια.

Δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγαν αλλά η συμπεριφορά και οι πράξεις τους δεν ήταν η αναμενόμενη συμπεριφορά που έχει κάποιος όταν χωρίζει. Το σαγόνι μου τεντώθηκε και τα χέρια μου έγιναν γροθιές για ένα σύντομο δευτερόλεπτο προτού πάρω μια αργή ανάσα και την αφήσω να βγει ξανά. Το θέαμά της μαζί του διέλυσε ανεξήγητα κάθε προηγούμενη ανησυχία μου να βρεθώ αντιμέτωπος μαζί της.

Μπήκα μέσα στο μικρό γωνιακό καφέ και πλησίασα τον μεγάλο πάγκο με τα ζεστά κουλουράκια που κεραυνοβόλησαν τη μύτη μου. Μια μελαχρινή κοπέλα, γύρω στα είκοσι πέντε, έτρεξε να με εξυπηρετήσει. " Παρακαλώ, τι θα πάρετε;"

" Έναν καπουτσίνο με καστανή ζάχαρη."

Έριξε την παραγγελία στη μηχανή χωρίς να πάρει τα μάτια της από πάνω μου. "Θέλετε σοκολάτα από πάνω;"

"Ζήτησα σοκολάτα;" Ύψωσα το φρύδι μου για να κόψω την διάθεση της για φλερτ.

" Όχι, κύριε!" μουρμούρισε αγχωμενη.