Office 322

49. Αριάδνη

Αριάδνη

" Δεν -- είπες ότι ήξερες!" Απάντησε σαστισμένη αλλά γρήγορα άλλαξε διάθεση καταλαβαίνοντας ότι είχε το πάνω χέρι. Ένα λαμπερό χαμόγελο αστραψε το πρόσωπο της. " Ψέματα σου είπε ξανά; Καημένη..."

" Σε ποια υπόθεση αναφέρεσαι;"

" Μα, αυτής του Καρυωτη φυσικά. Ο Αχιλλέας σε πλησίασε για να σε εκδικηθεί. Ζήτησε από την αφεντικινα σου να τον βάλει στο χώρο σου και με την πρώτη ευκαιρία έκλεψε το αρχείο σου. Η νίκη του θα ήταν να σε δει ταπεινωμένη και ηττημένη. "

" Εσύ πού τα ξέρεις όλα αυτά;" Τραύλισα .

" Ήμουν αρκετά τυχερή την πρώτη φορά που πέρασα από τα γραφείο σας. Ο Αχιλλέας μαζί με το βοηθό του σου την έστησαν και εσύ σαν ηλίθια πίστεψες όλες τις ρομαντικές μπούρδες που σου ξεστομιζε. Αυτό θα σου γίνει μάθημα γλυκιά μου. Αλλά έχει και καλύτερο ακόμη. Όμως αυτό δεν θα σου το πω εγώ . Θα πρέπει να ρωτήσεις τον Αχιλλέα να δούμε τι θα σου πει. "

Τράβηξα κατά πάνω της και την έπιασα από τα μαλλιά. Τσιριξε από τον πόνο αλλά εκείνη τη στιγμή το μυαλό μου είχε θολώσει. Ήθελα να μάθω. Έπρεπε να μάθω.

" Ή θα μου πεις αυτή τη στιγμή ή βγαίνω έξω και αποκαλύπτω σε όλους την παράνομη σχέση σου" την απείλησα.

" Δεν θα σε πιστέψει κανείς!"

" Έχω ηχογραφήσει όλη την ενδιαφέρουσα συζήτηση σας. Κρίμα που δεν έπιανε και εικόνα."

" Δεν με νοιάζει. Βγες και πες το. Χάρη θα μου κάνεις να καταστρέψω όλη την οικογένεια σας αργά και βασανιστικά. "

Έβαλα περισσότερη δύναμη στο τράβηγμα μου και ήμουν σίγουρη ότι μερικές τούφες της ήταν μπλεγμένες στα δάχτυλα μου. Χτύπαγε το χέρι μου ενώ έβγαζε αναρθρες κραυγές. Η πόρτα άνοιξε ξαφνικά και το πρόσωπο του Αχιλλέα ξεπρόβαλε συνοφρυωμενο. Κοιτούσε μια εμένα και μια τη δημοσιογράφο η οποία είχε πέσει στα γόνατα και σπαραζε από τον πόνο. Έτρεξε κοντά μας και ελευθέρωσε τα χέρια μου από το κεφάλι της. Η κόκκινη παλάμη μου του αστραψε ένα χαστούκι που δεν φάνηκε να το περιμένει.

Ένα δεύτερο και ένα τρίτο.

Ήθελα να πονέσει.

Και όσο τον έβλεπα, μου ερχόταν ακόρεστη επιθυμία να συνεχίσω τις βιαιότητες.

Γνώριζε. Το βλέμμα μου μαρτυρούσε το θυμό, την απογοήτευση και την αηδία προς το πρόσωπο του. Δεν τον αναγνώριζα αυτόν τον Αχιλλέα. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι το ενδιαφέρον του για εμένα ήταν ψεύτικο. Είχαμε παντρευτεί. Τι σαδιστική τιμωρία ήταν αυτή; Ποιος λογικός άνθρωπος θα έπεφτε στα γόνατα του να ζητήσει τον εχθρό του σε γάμο μόνο και μόνο επειδή είχε πληγωθεί ο εφηβικός εγωισμός του;

Τα δάκρυα μου τον έκαναν να μορφασουν και μετακινήθηκε ένα βήμα μπροστά. " Αριάδνη μου..."

" Θέλω να ακούσω από εσένα όλα αυτά που μου είπε αυτή. Την αλήθεια αυτή τη φορά, Αχιλλέα. Δεν αντέχω άλλο."

Πήρε μια βαθιά ανάσα και παραιτημένος άρχισε να μιλά. Από την αρχή. Έβλεπα την εναλλαγή των συναισθημάτων του στις εκφράσεις του προσώπου του κάθε φορά που μιλούσε για εμένα. Έβλεπα τον ιδρώτα να κυλά σαν ρυάκι, την αγωνία του, την μετάνοια και την αγάπη που. Άρρητες λέξεις που τις βίωνα κάθε μέρα κοντά του αλλά δεν ήταν αρκετές για να με κάνουν να τον συγχωρήσουν. Η αγάπη πολλές φορές δεν ήταν αρκετή σαν δικαιολογία για να ξεχάσεις και να προχωρήσεις παρακάτω.

" Ο Ιάκωβος εγκατέστησε τον ιό στον υπολογιστή σου και είχα πρόσβαση σε όλες τις σημειώσεις σου. Άνοιξα μόνο αυτές που αφορούσαν τον Καρυωτη. Το μετάνιωσα Αριάδνη.. δεν έκανα κίνηση να της χρησιμοποιήσω εναντίον σου. "

" Όχι ακόμη γιατί η δίκη είναι σε δύο εβδομάδες.  Τότε σίγουρα θα αναγκαστείς να τις χρησιμοποιήσεις για το όφελος της πελάτισσας σου."

" Και τι πελάτισσας... " η Ναταλία άφησε το υπονοούμενο να αιωρείται ανάμεσα μας. " Πες της Αχιλλέα!"

Συνοφρυώθηκα. Τα παρακλητικά μάτια του φανέρωναν την ενοχή του. Δεν άντεξα. Το είπα.

" Είσαι ίδιος με τον πατέρα σου. Μόνο που αυτός πήγε με μικρούλα" έδειξα υποτιμητικά προς τη μεριά της δημοσιογράφου και τα μάτια του Αχιλλέα άνοιξαν διάπλατα. Ένας λυγμος ακούστηκε έξω από την πόρτα και μόλις είχα συνειδητοποιήσει ότι η μητέρα του Αχιλλέα στεκόταν εκεί μαρμαρωμένη από την είδηση. Την είχα πληγώσει την ημέρα των γενεθλίων της. Μάλλον θα χρειαζόταν αρκετό καιρό για να τα γιορτάσει ξανά.

Έφυγα από εκεί αδιαφορώντας για τη Στέλλα που μου φώναζε να περιμένω. Έφυγα με προορισμό το σπίτι. Μάζεψα τα πράγματά μου όπως όπως και τίναξα την πόρτα πίσω μου δίνοντας ένα τέλος στην ιστορία μου με τον Αχιλλέα. Ένα γλυκόπικρο τέλος που ήταν ωραίο όσο είχε κρατήσει.

........

Διάβασε μέχρι το κεφάλαιο 59 στη σελίδα μου στο buy me a coffee!! Link στο προφίλ μου. Ευχαριστώ πολύ ❣️