ÖYKÜLERİM

VAR MISIN?

08.04.2023

"Bana var olduğunu kanıtlayabilir misin?" dedi. "Evet" diye cevapladı ve tokat attı kendisine. "Dostum sen varsan bile varoluşun en aptal şeysin."

Baş parmağı çenesinin altında, işaret parmağını yanağına dik konumda ve diğer parmaklarıyla yarım yumruk yaparken; ağzını da kapatıyordu. Az sonra dirseğinden iterek; "Daima böyle dalıp gidiyorsun. Var olduğumu sana tokatla kanıtlayınca da aptal olan ben oluyorum. Sen kendinin var olduğunu mu sanıyorsun be?"

"Ah dostum ah... Sana anlatmak isterdim tüm bunları. Fakat hadi yoksan. Hadi hiç olmamışsan... Boşu boşuna vakit kaybettireceksin bana. Bırak beni derin derin düşüneyim... Belki birimizden birinin var olduğunu keşfedebilirim."

Ensesini ovarken; "Bana dostum demeyi bırakır mısın kardeşim? Hem eğer sen yoksan, benim varlığımı nasıl keşfedeceksin? Söylesene üstün akıllı kardeşim benim."

Daima aynı pozisyonda ufka bakarak; "İşte asıl yoksam kanıtlarım. Eğer yoksam seni var olduğuna inandırırım. Aydınlık ve karanlığı düşün bakalım dostum... Karanlık var mıdır? Aydınlık, karanlık yoktur diye mi vardı? Yoksa karanlığın varlığı, aydınlıksızlıktan mıdır işte bu nedenle belki ben senin karanlığınımdır? Aslında yokumdur ama yokluğunda var olduğum sanılıyordur. Belki varlığım yalnızca karanlıkta olmayan gölgen olmaktan ibarettir. Belki ben yalnızca senin aydınlıkdaki karanlık yanınımdır ha?"

Ensesini iyice ovarak; "Kafamı feci halde karıştırdın. Diyelim ki öyle... Bunu nasıl kanıtlayacağız?"

Ufukta aradığını bulmuş gibi heyecanla; "Dostum yok olan zaten yoktur. Bu nedenle yok olan bir daha yok olamaz. Ancak belki var olduğu sanılıyordur. Ama var olan öyle mi?.. Bunu kanıtlayabiliriz. Birbirimizi yok etmeye çalışarak... Var olan açığa çıkacaktır."

Elini ensesinden hızla çeker ve saldıracağını anlar anlamaz boğmaya başlar. Epeyce boğuşma sürer. Az sonra "Artık bana dostum diyemeyeceksin. Çünkü; sen, olmayansın!" Boğup öldürdüğünü düşünerek kalkar. Arkasını döndüğünde kimse yoktur. Ama boğazımdaki acıyı anlamlandıramaz.