Eğer onu ve kendimi tarif etmemi isteselerdi zıtlık derdim.
O; büyülü bir denizin en dibindeki mercanlara ulaşırken ben, kumlar tenime tutunur diye kıyıda beklerdim.
O; gece kulüplerinin neon ışıkları arasında dans ederken ben, elimde defterimle gez...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Keyifli Okumalar🖤 9.DİLE PELESENK CÜMLELER
Kelimelerin güçlü aurası vardı; buna, inanırdım. Çoğu zaman Seren'in olumlama cümleleriyle dalga geçsem bile, evren denilen zımbırtının böyle işlediğini az çok bilirdim. Fakat asla doğru kelimeleri seçip cümleler kuramazdım.
Ben kaçardım mesela. İyi olandan, pozitif durumlardan... Ne kadar uzağa gidersem gerçekle o kadar çok zaman geçirirdim. Benim gerçeklerim kimseye uymasa bile, kendime göre kurduğum bir düzenim vardı.
Sorun şikayet etmemse, bu benim açımdan şikayet değil, gerçeklerdi. Fakat aynı bakış açısı taşımadığım kimse beni anlamazdı.
Devrim Manas, benden daha gerçekçi ama bir o kadar da pozitif haliyle, sanki kafamdan tutmuş ve beni çekiştirerek kendi penceresinden bakmamı istiyordu. Burada manzara daha güzel, diye bağırıyordu her seferinde.
Bense duruyordum; penceremin kırık camları görüş açımı dağıtırken olduğum yerde kalıp şikayetleniyor ve parçalanmış görüntüleri seyrediyordum.
Biraz duraksadıktan sonra Devrim'in kurduğu cümleyi hazmetmeye çalışarak, "Ne!" diye bir tepki verdim. Diz kapaklarım zeminle buluşurken canımın yanışını umursamadan gülmeye zorladım kendimi ve "Saçmalıyorsun," dedim alaya almaya çalışarak. "Seni neden çizeyim ki, Devrim? Bana diyorsun ama senin egonun da maşallahı var yani!"
Benim aksime daha içten güldüğünde, "Tabi tabi," dedi; sıraladığım cümlelerdeki yalanları bir bir yakalamış gibiydi sesi. "İtiraf et, Ceylan... Benden önce davran ki içimdekileri söylemeye başladığımda şaşkın ördek gibi kalma." Duraksayıp ifademi tartar gibi bir havaya büründüğünde tekrar dudakları aralandı ve "Bana karşı his-" diyerek cümle kurmaya giriştiğinde elim ayağım birbirine dolaşmış, ne yapacağımı bilemez halde, "Kes şunu," dedim konuşmasını keserek.
"İmaların, konuyu aynı yere taşıman, yaptığın hareketler, fazla yakın temaslar... Ya sana gerçekten bir şey hissetmemi istiyorsun, ya da bu tarz oyunlar senin için normal şeyler!"
