Eğer onu ve kendimi tarif etmemi isteselerdi zıtlık derdim.
O; büyülü bir denizin en dibindeki mercanlara ulaşırken ben, kumlar tenime tutunur diye kıyıda beklerdim.
O; gece kulüplerinin neon ışıkları arasında dans ederken ben, elimde defterimle gez...
"Bensiz halletseniz olmaz mı?" Yorganın altından zor duyulan sesimle sorduğum soruya Seren kahkaha attı. Aynı şekilde onun da sesi, bana boğuk halde ulaştığında yorganı hafifçe aralayıp yüzüne baktım. Keyif aldığı her halinden belli olurken, "Ne gülüyorsun be!" dedim. "Senin başına gelince görürüm seni."
Hülyalara dalarcasına saçını savurduğunda, "Biz Yusuf'la kimseye haber vermeden yurtdışında evlenelim diyoruz," diyerek iç çekti.
Aynen canım, Nebahat Teyze de öyle diyordu.
"Gaye gelemedi mi daha?" İyi insan lafının üstüne tabiriyle Nebahat Teyze de odaya giriş yaptığında başı öne eğik, çantasının fermuarını kapatmaya çalışıyordu. O yüzden hala yatakta olduğum farkında değildi. "Geç kalacağız."
"Anneanne daha gelin hanım kalkamadı, ne Gaye'si Allah aşkına!"
Dişlisi takılı kalan fermuarla uğraşmayı bırakıp bana baktığında, "Aman Allah'ım!" diye gereksiz bir yaygara koparttı. "Ceylan, sen bizi rezil mi edeceksin? Kalksana şu yataktan."
"Neboş ya, biraz hastayım sanırım." Yorganı omzuma doğru arşınlayıp iyice sarındığımda, "Ben gelmesem," dedim. "Nasıl fikir?"
Böyle durumlarda kaçış yolu bulamamakta üstüme tanımazdım. Devrim'le ilk görüşeceğim günde de öldü diyelim diye bir fikir atmıştım mesela.
"Nişan kıyafetini de ben denerim artık," diyerek sinsice sırıttığında daha da stres oldum. Neden denemek zorundaydım ki? Ben kıyafetlerimi denemeden alır, anında makineye atar ve temizlendikten sonra giyinirdim. Eğer olmazsa da kızlardan birine verirdim.
