Eğer onu ve kendimi tarif etmemi isteselerdi zıtlık derdim.
O; büyülü bir denizin en dibindeki mercanlara ulaşırken ben, kumlar tenime tutunur diye kıyıda beklerdim.
O; gece kulüplerinin neon ışıkları arasında dans ederken ben, elimde defterimle gez...
"O kadar da değil." Ellerimi pes der gibi kaldırıp Gaye'ye baktım. "Abartma istersen," dedim. "Ben, Can'a beddua ediyor muyum?"
"Etsen de işe yaramaz ona," diye sitem etti Gaye. Sanırım yine kavgalılardı. "Erkek değil mi hepsi aynı," diye de devam etti hız kesmeden.
"Of Gaye," diye gözlerini devirdi Seren. "Sanki Ceylan'ı üç çocuğuyla ortada bırakmış gibi davranma. Alt tarafı," diyerek sustu. Dişlerinin arasına kıstırdığı çekirdeği çitlemeden önce, "Çocuğu olabilir," dedi.
Tabi canım alt tarafı buydu, üst tarafı nasıldı kim bilir...
Kızları çekirdek eşliğindeki dedikodu ve yorumlarıyla başbaşa bırakıp ince hırkamı üstüme geçirdim ve ellerimi enseme götürüp hırkanın içinde kalan saçlarımı çıkartırken, "Neyse çok konuşmayın, kafam bulandı," dedim. "Zaten mantıklı düşünemiyorum, bari aklımı karıştırmayı bırakın. Sonuçta Devrim, bugüne kadar her şeyi netçe konuştu benimle. Neden bir şeyleri saklama ihtiyacı duysun ki?"
Kabul etmek gerekirse bulanan zihnimin içinde kalbimin verdiği cevap buydu. Devrim, yalansız dolansız bir adamdı. Hakkımdaki düşüncelerini de, kendi hakkındaki konuları da, hatta bakkalın çırağı hakkındaki fikirlerini bile dile getirmekten çekinmeyen biriydi.
Kaldı ki hayatını etkileyecek olayları gayette anlatırdı. Benim aksime dürüstlüğü daha ön plandaydı.
"Sen yine fazla güvenme," diyen Gaye'ye ters ters baktığımda, "Çıkıyorum," dedim. "Geç gelirim."
