LÂL

BARTU

MEDYA:BARTU

BÖLÜM ŞARKISI: Bu son olsun/Cem KARACA

-Lal nerde?

Diye bağıran sesle irkildim. Kim lan bu?

Baya baya yaşlı dede sesiydi ama fazla korkutucu.

Bu sesle ben korkmuştum ancak evdekiler rahat bir nefes vermişti. Biri bana açıklasın noluyor lan.

-Korkma Lâl dedem o. Diyen Anıl ile üstümde olan gerginlik daha da arttı. Yabancı olsa en azından kendimi korurdum ayrıca ben daha yeni aile şokunu atlamadım ne akrabası ya.

-Ula ne diye açmıyonuz iki saattir kaldık kapıda. Diyen Bey amca ve onun arkasından da koca bir ordu giriş yapmıştı oturma odasına.

Valla ordu. Bir yaşlı çift, iki tane Akın Bey yaşlarında adam, altı tane genç çocuk ve bir tane de o kadar erkeğin arasında kalmış bir kadın vardı.

-Bunlar da bizim geniş aile. Dedem ve babaannem dedi Lodos yaşlı çifti göstererek.

Böyle anlatırsam bitmez ben size özet geçeyim. Akın Bey yaşında olan amcalarımmış en büyükleri Murat Beymiş ve üç tane oğlu varmış. Sırasıyla önce Efe sonra Toprak ve en küçükleri de Yağız. Efe 27, Toprak 19, Yağızda benimle aynı yaşta.

Mehmet Bey ise küçük amcammış ve iki oğlu var. Kara ve Cenk. Kara 30 yaşında ve evli o arada kalan kadın var ya heh o da onun eşiymiş kendisi 27 yaşındaymış. Cenk ise 18 yaşındaymış.

Son olarak da Arel var. O da aile dostlarının oğluymuş. Ne alaka diye sormayın ben de bilimiyorum.

Artık yüzüm ne hâl aldıysa babaanne hanım

-İnme indi kıza demişti.

En sonunda anlamsız bakışmayı dede bey bölerek yanıma geldi.

-Ailemize hoş geldin torunum. dedi ve bana sarıldı.

Bana sarıldı evet... Sanırım kalp krizi geçircem.

-Kız bir şey desene dilini mi yuttun.

Benim dilim lâl be dedecim...

-Şey baba siz bir anda gelince diyemedim Lâl . dedi ve derin bir nefes aldı. Sonra devam etti.

Lâl konuşma engelli...

Akın Bey'in cümlesinden sonra tüm salon şoka girmiş bir şekilde bana bakmaya başladı.

Yapmayın ama yaa...

Bu bakışlara daha fazla dayanamayarak Lodos'a döndüm ve ellerimi kaldırarak

"Söyle sevgili ailene o bakışlarını üzerimden çeksinler" dedim sertçe.

Lodos ellerimi okuduktan sonra yutkunmuş ve ailesine dönmüştü.

-Hadi içeri geçelim yemek saati geldi.

Bu cümleden sonra çok şükür kendine gelen ev halkı sonunda bakışlarını çekmiş ve mutfağa gitmeye başlamışlardı. Tek biri hariç Arel .O hâlâ ayakta bana bakıyordu. Şey gibi...İçi gider gibi...

Lodos artık ne gördüyse çocuğun ensesine bir tane yapıştırıp içeri çekmişti.

Şu anda sofra da herkes bana bakıyordu. Herkesin gözünde benim canımı acıtan o bakışlar vardı.

-Lâl bildiğim kadarıyla önceden çok kalabalık bir ailen varmış doğru mu?

Hilal Hanım'ın sorusuyla ona döndüm.

-Evet benimle birlikte 20 kardeşiz.

Ben söylerken Lodos kelimeleri aynen çevirmişti ve çeviriken diğerleri bana şok içinda bakmıştı.