LÂL

DÖRT İNSAN DÖRT DUYGU

Selamlarr🕯️
Sınav haftası yüzünden 2 haftadır bölüm gelmiyor. O yüzden bu bölüm 2050 kelime ve yeni bölümü de yazmaya başladım hafta içi o da gelecekk💌

Sizin hayatınız nasıl geçiyorrr

Umarım her şey istediğiniz gibidirr...

Bölüme geçmeden ufak bir hatırlatmatma:
Eğer hikayemi beğendiyseniz alttaki yıldızı parlatınnn 🍂
Yorumlarınızı bekliyorum 🤍
Çok öptümmmm 💋

Medya: Arel

Arel'den

Yaklaşık 20 dakika önce yaşanan anlardan sonra kimse hiç konuşmamıştı. Lâl ve Sera hâlâ terasdaydılar.

"Arel hadi oğlum biz gidelim artık"
Annem ve babam ayaklanınca bende istemeyerek de olsa kalktım.

Şu an Lâl'i böyle bir durumda bırakmak pek istediğim bir şey değildi. Ancak onlar bir aileydi ve bu durumu halletmek zorundaydılar.

"Ben sizi geçireyim."

Hilal abla da bizimle beraber kapıya geldi. Gözlerim son kez Sera ve Lâl'e kaydı. Arkaları dönük olduğu için tam anlaşılmıyordu ama sanırım ikisi de uyuya kalmıştı.

"Hilal. Kızlarının yanında gitmek zorundasın. İkisnin de sana ihtiyacı var."

Annemin söyledikleri üzerine

"Biliyorum. Onların yanına gitmeyi çok istiyorum. Ama düşünmem gereken oğullarımda var. Nasıl tepki vereceklerini bilmiyorum."

Hilal ablam. Son zamanlarda birçok şeye karşı tek başına mücadele ediyordu. Ne yazık ki bu yolda ona yardım eden bir eşi ya da bir ailesi yoktu. Kızları ve oğulları arasında sıkışıp kalmıştı.

"Haklısın ama içerdeki çocukların hepsini sen büyüttün. Onları en iyi şekilde yetiştirdin ve hepsi seni anlayabilecek olgunluktalar. Hepsinin sana ihtiyacı var. Yıllarca sensiz büyüyen kızlarının sana çok ihtiyacı var."

Annem destek olmak için sıkı sıkı sarıldı ona. Sonra beni de önüne katarak babamın çalıştırdığı arabaya geçti.

Hilal'den

Koskocaman bir boşluktaydım. Ve kendime çok ama çok kızgındım. Nasıl oldu da yıllarca büyüttüğüm kızımın yaşadıklarını fark edemedim?

"Anne."

Arkamdan bana seslenen Lodos'a baktım. Hepsi canımın en içiydi. Ancak o çok ayrı bir yerdeydi. Lodos benim ilk evladımdı.

Ona doğru döndüğüm de beni sımsıkı sarmaladı.

"Özür dilerim anne. Böyle çocukça davrandığım için özür dilerim."

Sevimin sözleri yankı yaptı sanki. Haklıydı. Onları ben en iyi şekilde yetiştirmiştim.

"Canım oğlum benim."