KODEX

10.Yaralı Bir Adam

#kodex

(Parlayan yıldızlar ve satır arası yorumlarla motive olmama yardımcı ol lütfen.)

(Keyifli okumalar.)

#

Sweater Weather, TN

Erce Kızılkuş

"Aaahh!"

Timur bedenini daha sert bir şekilde benimkine bastırdığında gözlerimi kapatıp dudaklarımı ısırdım. "Hadi, hadi!" Kelimeler dudaklarımdan can çekişerek dışarı bırakıyorlardı kendini. Öyle uzun zaman olmuştu ki... Öyle uzun zamandır sadece kendimi düşünerek sevdiğim erkekle sevişmemiştim ki...

Timur, dudaklarıma kapanıp ağzımın içine inleyerek boşalmaya başladığında orgazmla sarsıldım. Yaklaşık yarım dakika sonra hala kucağındayken ve sırtım benzinlikteki tuvaletin buz gibi duvarına yaslıyken öpüşmeye devam ettik.

Timur dudaklarımı bırakıp alnını alnıma yaslayarak belimi kavrayan ellerini yavaşça çekti. Ayaklarım zemine bastığında kapalı klozetin üzerindeki iç çamaşırımla pantolonuma uzandım. İkimiz de hala nefes nefeseyken küçücük kabinde üstümüzü başımızı düzeltmeye başladık.

"Sen olmasan ben bu dünyada kaybolurdum Erce."

Kullanılmış ağır prezervatifi çöpe atarken arkadan belime uzandı. Dudakları boynuma değdiğinde gülümseyerek gözlerimi kapadım.

"Ben kaybolmuştum Timur. Beni sen buldun."

Saçını karıştıran parmaklarımı tutup öpünce daha da sırıttım. Elinden kurtulup dağılan saçlarımı toplamaya başladığımda Timur yeni yeni pantolonunu giyiyordu.

"Ooo! Seni bulan bensem iyi. Karsu'yla hiç aşık atamayacağıma inanmaya başlamıştım."

Kabini açıp dışarı çıkarken onu takip ettim.

"O benim kardeşim gibi. Yani yeriniz ayrı. O da seninle aşık atamaz." Suyu açtığında kalçamla vurup onu iterek açtığı suyun altına ellerimi soktum. Timur sabunu avucuna döküp hiç uğraşmadan küçücük bir kalça darbesiyle beni yandaki lavaboya itiverdi. Ellerini yıkamaya başladığında pis pis gülüyordu.

Kendi çeşmemi açtığımda sırıtan güzel yüzüne bakıyordum. Benim güzel öküzüm.

Su, parmaklarımın arasından akıp gitmeye başladığında aklım Timur'un söylediklerine gitmişti. Başımı kaldırıp aynadaki yansımama bakarken yüzümün hala kıpkırmızı olduğunu gördüm.

Kaybolmuştum.

Çok uzun bir süre kayıptım.

Tüm hayatı boyunca onu koruyup kollaması gereken yegâne kişi tarafından siktir edilip bırakılmıştım. Aklımın yeni yeni ermeye başladığı tüm o yıllar eski bir takvimin kayıp yapraklarından ibaretti sanki.

Birisi o eski takvimin üzerindeki tozları eliyle silkeleyene kadar kayıp sayfaları aramak aklıma bile gelmemişti. Ben sadece hayatta kalmaya çalışırken bir kız elini uzatıp bana kalmaya çalıştığım hayatı göstermişti. Aynadaki yansımamın gözlerinde biriken yaşları görünce başımı eğip burnumu çektim. Musluğu kapattığımda Timur arkamdan yanaşıp belime sarılmıştı.

"Merak etme. İyilerdir."

Başımı salladım. Gözlerimden yaş akmaması için onları neredeyse kaşlarıma kadar açmakla meşguldüm. "Aziz iyi olduklarını söyledi," dedim kısılan sesimle. İnsanın ağlayıp bağırmamasına rağmen sesinin kısılması tuhaftı. İnsan dediğin ağzına kadar duygularla dolu kocaman bir balondu işte. Kim dokunduğunda patlayacağı belirsiz dev bir balon.