KODEX

28.Kurbanlar Ve Kanları

Selam! Söz verdiğim gibi oy ve yorum sınırımız dolar dolmaz yeni bölümü atıyorum. Aşağıda oy ve yorum sınırımız var. Onlar tamamlandığında yeni bölüm gelecek. Keyifli okumalar!

#

OY SINIRI= 1500, YORUM SINIRI= 3000

####

two feet, you?

#kodex

Kar Yıldırım

Aram'ı sırtından iterek tuvaletlere doğru ayrılan koridora ittim.

Siyah gözlü kodex onu her fırsattaki itmelerime alıştığı için bir anlığına tökezlese de hemen toparlanıp hızlı adımlarla tuvaletin kapısını açtı. Peşinden gidip kapıyı arkamdan kapattığımda, yan yana sıralanmış kabinlerin tek tek kapılarını itip içlerine bakıyordu.

Bizden başka kimsenin olmadığını fark ettiğimizde Aram, elimi tutup beni kendisine çekti. Bedenim onun sert karnına çarptığında iri uzun parmakları belimi kavradı ve ben daha bir adım atamadan kendiyle beraber beni kabinin içine aldı. Dirseğiyle kilidi indirirken kapkara bakışları gözlerimden bir an olsun uzaklaşmadı.

"Bir gün beni sakatlamandan korkuyorum."

Sıcacık nefesi kaküllerime çarpıp onların gelişi güzel düştüğü kirpiklerimi titreştirdi.

"Bazen seni itmek en güvenli yol gibi geliyor," dedim sırıtırken. Sonra gülümsemem sanki denizlerin kralı posedion elindeki üç başlı mızrağıyla kıçımı dürtüyormuş gibi kesiliverdi. Öyle ki kendimi dalgın dalgın konuşurken buldum. "Sana bir şey söylemem gerek Aram."

Aram, vücudumu kendininkine bastırıp parmak ucunda ayağa kalktı. Kapıdan da koridordan da ses yoktu. Anlaşılan tuvalet ihtiyaçlarını asansörün yanındaki tuvaletten karşıluyorlardı.

"Söyle ama şöyle ürkütücü sincaplar gibi bakmadan söyle."

Kirpiklerimi birkaç kez kırpıp derin bir nefes aldım.

"Engin sana bu görevi neden verdi?"

Aram'ın belimdeki sahiplenici tutuşu hafifçe gevşedi. "Bana söylemedi ama bence..." Elinin tersiyle gözlerimi örten saçlarımı kenarlara itip devam etti. "Burhan'ın o doktora ihtiyacı vardır. Engin, Burhan Kızılarslan'ı devirmeye çalışıyor. Ernest her kimse önemli biri olmalı. Engin ondan kurtulursa galiba Burhan'a karşı üstünlük falan sağlar."

Hayran hayran yüzüne baktım.

"Beynini öpmek istiyorum," dedim sırıtırken. Karşılığında Aram, uzanıp alnıma hızlı bir öpücük kondurdu. "Sen neden merak etmiştin?"

İşte... Bu da beni söylemek istemediğim ama zorunda olduğumu hissettiğim o noktaya getiriyordu.

"Çok iyi düşünmüşsün Aram ama tek sebebi bu olmayabilir." Uzaktan bir şeyin çarpma sesi duyulunca ikimiz de soluğumuzu tutup birbirimize baktık. Bir adım sesi git gide uzaklaşırken Aram yeniden konuşmam için beni cesaretlendiriyordu.

"Burada kaldığım süre boyunca bazı şeyler buldum. Gizli diye işaretlenmiş belgeler, tıbbi dosyalar, deney dokümanları..." Bakışlarım yüzünden düşerek bedenlerimizin birleştiği yere kaydı. "Bazı şeyler var ben bile tam anlamadım ama şimdi bakınca... Yani..." Gözlerim yeniden gözlerini buldu. Bana sanki Arapça konuşuyormuşum gibi anlamayarak bakıyordu.