Curse

Chapter 31

[Masyadong delikado, Cipher.] Ani Butler Ray sa kabilang linya.

"I know he's dangerous, Ray. Gusto ko lang malaman ang scope ng business niya."

[He almost have every type of business. Kahit iyong mga illegal.]

Napabuntong hininga ako. I know that.

"Alright, fine. But can I atleast have a background check on him? I feel like he's gonna be a problem in the future. I said, defeated.

[I'll send you the number of an investigator.]

I thanked him as I bid my goodbye. When I think of Lancelot Marchel, all I can think about is danger. My gut is screaming that he's too dangerous.

I know I only met him yesterday and yet, he feels off. Lalo na yung nakita ko bago umalis. Alam ko ang mga masasamang ginawa ni Benjamin at ang Lolo niya pero tuwing naaalala ko ang kaganapan kagabi ay naaawa ako.

Umiling ako at inalis nalang sa isipan ang nangyari kahapon pati na ang masamang nararamdaman kay Lancelot. Maybe I'm wrong.

Kumagat nalang ako sa sandwich at tumingin sa paligid.

I'm currently having my lunch right now at the University. Hindi ko kasabay si Ma'am Dawson dahil may meeting sila ngayon. Kaya wala na ding klase mamayang hapon. And also, I kinda think she's mad...

How did I know?

Dahil sa mga replies niya.

Leora💙🧎‍♀️

>Good morning! I'm excited to see you later...

<We have a meeting.

>After the meeting?

<I'm busy.

Okay- don't mind her name name in my contacts. I put it their willingly. Anyway, I think she's mad based on her reply. Nag text din ako sakanya kagabi pero nilike zone lang ako. I even put some kiss sign emoji...

Leora💙🧎‍♀️

>Goodnight!😙🤎

<👍

So I know she's mad.

I want her to give some space before annoying her. Kaya naman imbes na maghintay sakanya ay naglagay nalang ako ng box of donuts sa table niya at napag pasyahan kong magbasa ng dalawang oras sa library.

"Cipher!"

Tumingin ako sa tumawag saakin. Nakita ko si Sonya na nakangiti sa harapan ko.

"Yes?"

"Hindi ka pa ba uuwi?"

Napakunot noo ako sa sinabi niya. Alas tres palang naman ah...

"Oh." Nakangiwi kong sabi nang makitang magsi six pm na.

Rinig ko ang mahinang pagtawa ni Sonya.

"Focus ka kasi sa pagbabasa." Tumatawang sabi niya.

Tipid akong ngumiti at nag ayos ng gamit.

"Aalis ka na? Sabay tayo." Yaya nito.

Tinanguan ko nalang. Habang naglalakad kami ay patuloy siya sa pagsalita. I tried answering some of her questions para hindi mag mukhang bastos.

"See you next time, Cipher. Dito ako sa may gate kasi wala akong sasakyan." Nahihiyang sabi nito.

"Where are you headed? Maybe I can drop you off." Offer ko.

Umiling siya saakin. "Okay lang ako! Isang sakayan lang naman ng jeep at tricycle."

"Ihahatid na kita. Come on." Pilit ko. I'm just being nice, lalo na't kita kong madami sumasakay na jeep tuwing ganiting oras.