Curse

Chapter 35

"With all the evidence and claims that has been said and shown in this court, I hereby declare that Benjamin Cannalis is innocent."

Mahigpit akong napahawak sa upuan ko nang marinig ang judge.

"Cipher, we know the truth. We can take this case to another court." Butler Ray whispered, trying to make me feel better.

My jaw clenched as I look at their side. Nakangisi si Benjamin saakin habang ang lawyer sa tabi niya ay kumakaway at ngumingiti pa saakin.

"The judge was on their side." I said.

Nakita ko ang paglapit ni Benjamin dun sa judge at pagkamay nito.

"Someone is backing him." I continued.

Tumingin ako kay Ray. Kita ko ang biglang pagdaan ng gulat sa mga mata niya bago bumuntong hininga.

"Pero sino?"

Tumayo ako at hindi na muling tinignan ang pag uusap ng judge at ni Benjamin. I pulled out my phone as I walked out of the court.

Who is it? Who's helping them?

A question. I have someone in my mind but I still need proof.

"Carry out a deep investigation for me and I also need you to run background checks in every name I will tell you." I told the other person in the call.

"Lancelot Marchel. Check every business he has. Legal and illegal. I need everything." I instructed.

"Elvy Gusev, right hand of Lancelot. Benjamin and Benito Cannalis. "

[Understood. Give me 2 days.]

I ended the call. Imbes na sa bahay dumiretso ay pumunta ako sa condo niya. I haven't seen her for 5 days. Hindi ako nakapasok sa school ng isang week dahil inaasikaso ko ang kaso na finile ko.

Hindi pa din gumagaling si Dad at dahil ako ang nag iisa niyang anak ay kailangan kong imanage ang business niya hangga't hindi pa siya nagigising.

"Leora?" I called. Ilang beses na akong nagdo doorbell pero walang sumasagot kaya napagpasyahan nalang pumasok.

"Leora?" I called again, ngayon nasa sala na niya.

Nilibot ko ang buong condo niya pero mukhang wala siya dito. Bagsak ang balikat akong dumiretso sa kompanya ni Dad.

"Good afternoon, Ma'am. Merienda po?"

Tipid kong nginitian ang sekretarya ni Dad na inalok ako. I've been working for hours, hindi namalayan ang oras.

"No, thank you." Tanggi ko.

Nginitian niya ako bago lumabas. Pagkalabas niya ay pagpasok naman ni Bea. Seryoso at diretso ang tingin niya pero nang makita ako ay napalitan ng pag aalala.

"You look like hell. Ayos ka lang ba?"

Natawa ako sa sinabi niya. I look like hell?

"Seryoso ako! You should rest if you're tired!" Pagalit niyang sabi. Lumapit siya at inalagay ang palad sa noo ko.

"The case was dismissed..." bulong ko habang sinasalat niya ang noo at leeg ko.

Nagkatinginan kami. She sighed and put her hand on my cheek. Her expression still etched with worry.

"Nabalitaan ko kaya ako nandito. I'm serious about my question earlier. Are you okay?" Ulit niya.

Nginitian ko ang seryoso niyang tingin saakin.

"I'm fine, Bea."

She knows I'm lying but she didn't say anything. Lumayo siya at dumiretso sa lamesa.