THE OMEN OF THE FORBIDDEN RACE

KABANATA XLII: THE FOUNDATION DAY

BRIELLE'S POINT OF VIEW

"Ang tamad niyo namang dalawa, iyan lang ba ang best na mabibigay niyo? Paano niyo matatalo ang mga Royalties kung iyan lang ang kaya niyo, remember, this is the last day of your training before the Foundation Day start!" Galit na sigaw ni Prof. Eddie samin ngayon. Nag-eye roll naman si Weiner na nagpa-igting ng panga ng propesor.

Narito pala kami sa Training Hall ngayon at friday na, which means kami ang naka-schedule na gumamit ng hall ngayon. Bale ganito ang naging schedule, nagbunutan kase ang mga coaches at ang nakakuha ng schedule ng lunes ay ang Fishmen Race, sa martes naman ang mga Vampire Race, miyerkules naman ang mga Werewolf Race, huwebes naman ang mga Demonoid Race, kami naman sa friday, Saturday naman ang mga Angeles Race, at linggo naman ang mga Royalties. Bale may total of two days lang kami sa loob ng two weeks para mag-practice bago ang Foundation Day.

"Nakita kong rumolyo yang mata mo, Mr. Weiner! You're really a bastard!" Sigaw ni Prof. Eddie.

"Alam mo naubos mo na pasensya ko. Lagi mo kaming pinupuna, pero hindi ka naman nag-tuturo ng maayos? Are you really a professor or you're just claiming that title for clout?" Sarkastikong tanong ni Weiner. Kaya hinwakan ko siya sa balikat para awatin.

"Weiner, ayahan mo na lang," Bulong ko. Hinawi niya naman ang kamay ko at tumingin ng seryoso sakin.

"No kuya, he wants us to give our best efforts, which we did, but he never reciprocates that effort. Grow up; you should act like a professional!" Galit na sigaw ni Weiner habang dinuduro si Prof. Eddie. Napanganga na lang sa gulat ang propesor.

"How dare you speak to me like that?!" Galit na sigaw ng propesor.

"You know, I have a mantra in life wherein I respect those who respect me, and I respect those who face their job professionally! So, if you want to earn my respect, do your job, sir." Malamig pero puno ng emosyon na sabi ni Weiner.

"I'm done, I'm f*cking done! Sige, if ganyan kayo ka-entitle, feel ko hindi niyo na ako kailangan para gabayan kayo." Sabi ni Prof. Eddie habang nakahawak pa sa ulo niya.

"Wait sir, we need your guidance," Pagpigil ko. Pero naglakad parin ito papuntang exit. Pipigilan ko pa sana siya ng hawakan ni Weiner ang braso ko.

"Don't stop him, we don't need someone that ruining our confidence and wasting our efforts," Sabi ni Weiner. Napa-iling naman ako.

"Weiner, kahit na ganon ay mali parin ang ginawa mo. You acted like an entitled prideful student!" Sigaw ko sakanya. Kita ko namang may namuong luha sa mata niya na pinipigilan niyang bumagsak.

"Kuya, you know I stand when my conscience tells me it's right. I never acted like an entitled one; I just stated facts, yet he was too immature to face that," Malamig na sabi ni Weiner. Katapos ay nag-teleport na siya. Napahawak naman ako sa noo ko at sinubukan kong mag-teleport sa room namin dahil baka nandon siya. Nang mapunta na ako sa room ay kita ko namang kausap na niya si Hon habang humihigop sila ng tea. Nagkatitigan naman kami ni Hon at gamit ang mata para sabihin niyang need naming mag-usap magkapatid.

"Weiner, can we talk?" Tanong ko. Binitawan niya naman ang tasa niya at humarap sakin.

"Go on," Sabi niya. Nag-nod naman ako at pumta para yakapin siya.

"Sorry if I raised my voice a while ago. It just, I felt so stressed as the Foundation Day is approaching and this is our last day to practice," Sabi ko. Nag-umpisa naman itong umiyak kaya hinagod ko ang likod niya.

"N-Napikon kase ako don sa p-prof na yun, I-I felt our efforts just went in vain," Humahagulgol na sabi niya. Patuloy ko paring hinagod ang likod niya para pakalmahin siya